«Η παρουσία μου θα έρθει μαζί σου, και θα σου δώσω ανάπαυση» (Έξοδος 33:14)
Καθώς μια ακόμη χρονιά πέρασε και τώρα μπροστά στη ζωή μας απλώνεται μια νέα, υπάρχει σε κάθε Χριστιανό η ανάγκη της βεβαιότητας της παρουσίας του Θεού στη ζωή του ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με την πίστη του τα προβλήματα και τις δυσκολίες που θα συναντήσει.
Ο Θεός επιθυμεί να είναι μαζί με το λαό Του για καθοδήγηση και βοήθεια, σε όλα όσα ζούμε. Διαβάζουμε στον προφήτη Ησαΐα, «Και θα φέρω τους τυφλούς από δρόμο που δεν ήξεραν, θα τους οδηγήσω σε μονοπάτια που δεν γνώριζαν θα κάνω μπροστά τους το σκοτάδι φως, και τα στρεβλά ίσια. Αυτά τα πράγματα θα τους κάνω, και δεν θα τους εγκαταλείψω…» (Ησαΐας 42:16) και «μέχρι τα γηρατειά σας εγώ ο ίδιος είμαι και μέχρι τις άσπρες τρίχες των μαλλιών σας εγώ θα σας βαστάξω εγώ σας έκανα, και εγώ θα σας σηκώσω ναι, εγώ θα σας βαστάξω και θα σας σώσω» (Ησαΐας 46:4).
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου, βλέπουμε στο Λόγο του Θεού κάποιες κατευθύνσεις ώστε να αισθανόμαστε το δυνατό χέρι του Θεού στη ζωή μας στη νέα (και σε κάθε) χρονιά.
Κοιτάζουμε πίσω με ευγνωμοσύνη
Η πρώτη ενέργεια που πρέπει να κάνουμε είναι να κοιτάξουμε πίσω στην περασμένη χρονιά και να αναλογιστούμε τις στιγμές στις οποίες είχαμε επικράτηση της πίστης ενάντια στην αμφιβολία, το φόβο, την αμαρτία, την απιστία ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα. Αναγνωρίζοντας την καταλυτική παρουσία του Θεού στις εκβάσεις της ζωής μας, αφιερώνουμε χρόνο να τον ευχαριστήσουμε για όλες τις ευεργεσίες Του: «Δoξoλογείτε τoν Κύριο επικαλείστε τo όνομά τoυ κάντε γνωστά τα έργα τoυ στους λαούς» (Ψαλμοί 105:1).
Κοιτάζουμε μέσα μας με διάκριση
Η ειλικρινής εξέταση και διάκριση του εαυτού μας και της συμπεριφοράς μας στα γεγονότα και τις καταστάσεις της περασμένης χρονιάς είναι βέβαιο ότι θα μας οδηγήσει σε διαπιστώσεις που απαιτούν επανεκτίμηση και διόρθωση την πορείας μας: «Θεέ, δοκίμασέ με, και γνώρισε την καρδιά μου εξέτασέ με, και μάθε τους στοχασμούς μου και δες, μήπως υπάρχει μέσα μου κάποιος δρόμος ανομίας και οδήγησέ με στον δρόμο τον αιώνιο» (Ψαλμοί 139:23-24, βλ. κ. 26:2-3), «Δες, αγάπησες αλήθεια στην καρδιά, και στα ενδόμυχα θα με διδάξεις σοφία. Ράντισέ με με ύσσωπο, και θα είμαι καθαρός πλύνε με, και θα είμαι λευκότερος από χιόνι…» (Ψαλμοί 51:6-8, βλ. κ. Πράξεις 3:19, Β’ Κορινθίους 7:10).
Κοιτάζουμε τους ανθρώπους με αγάπη
Κοιτάζουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Ιησού και τους υπηρετούμε με αγάπη και συμπόνια. Η υπηρεσία στο έργο του «θερισμού» κρατάει τους Χριστιανούς στην παρουσία του Κυρίου: «Και βλέποντας τα πλήθη, σπλαχνίστηκε γι’ αυτά, επειδή ήσαν βασανισμένα και σκορπισμένα σαν πρόβατα που δεν είχαν ποιμένα. Τότε, λέει στους μαθητές του: Ο μεν θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως είναι λίγοι παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του θερισμού να βγάλει εργάτες στον θερισμό του (Ματθαίος 9:36-38, βλ κ. Ιωάννης 4:35).
Κοιτάζουμε στον Ιησού με πίστη
Εφόσον ο Ιησούς είναι ο αρχηγός και τελειωτής της πίστης μας, αυτό σημαίνει ότι είναι, επίσης, εκείνος που εργάζεται καθημερινά στη ζωή μας. Όσο συνεχίζουμε να τον εκζητούμε, βρίσκουμε τη δύναμη να προχωρήσουμε με θάρρος και να ανταποκριθούμε σε όλες τις προκλήσεις επειδή είναι εκεί για να μας δώσει ελπίδα μέσα σε οποιαδήποτε περίσταση μπορεί να συναντήσουμε: «…ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης…» (Εβραίους 12:1-2), «O Κύριoς είναι δύναμή μoυ, και ασπίδα μoυ σ’ αυτόν έλπισε η καρδιά μου, και βοηθήθηκα…» (Ψαλμοί 28:7), «αυτός είπε: «Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω»» (Εβραίους 13:5).
Κοιτάζουμε μπροστά με ελπίδα
Επειδή γνωρίζουμε ο Θεός θα είναι μαζί μας, μπορούμε να βλέπουμε κάθε νέα ημέρα με έντονη προσμονή. Η πίστη μας καλεί να προχωρήσουμε σε αυτό το νέο έτος με τη βεβαιότητα ότι ο Θεός θα εργαστεί δυνατά μέσα από όλες τις καταστάσεις που θα επιτρέψει να έρθουν, με σκοπό την τελειοποίησή μας η οποία είναι και η ελπίδα μας: «επειδή, είμαι βέβαιος, ακριβώς σε τούτο, ότι εκείνος που άρχισε σε σας ένα καλό έργο, θα το επιτελέσει μέχρι την ημέρα του Ιησού Χριστό (Φιλιππησίους 1:6).