«…ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενο, ο Κύριος όμως βλέπει την καρδιά» (Α’ Σαμουήλ 16:7)

Ο Θεός, μέσα στην Αγία Γραφή, για να κάνει κατανοητά τα Πνευματικά Του μηνύματα συχνά αναφέρεται συμβολικά/παραβολικά στα μέλη και όργανα του ανθρώπινου σώματος όπως π.χ., κεφάλι (Α’ Κορινθίους 11:3), αυτιά (Ματθαίος 13:9), μάτια (Ματθαίος 13:5), γλώσσα (Ιακώβου 3:6), χέρια (Ματθαίος 5:30), πόδια (Μάρκος 9:45), σπλάχνα (Β’ Κορινθίους 6:12) και άλλα. Κανένα όμως όργανο δεν έχει χρησιμοποιήσει στη διδασκαλία Του ο Κύριος περισσότερο από την καρδιά, και όχι χωρίς λόγο, αφού όπως διαβάζουμε, από την καρδιά προέρχονται όλες οι εκβάσεις της ζωής (Παροιμίες 4:23). Στη Γραφή ο Θεός αποκαλείται «καρδιογνώστης» (Πράξεις 1:24,15:8) αφού μόνο εκείνος είναι σε θέση να γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων (Α’ Βασιλέων 8:39). Ο καρδιογνώστης Θεός είναι ο μοναδικός που μπορεί να κάνει αξιόπιστη διάγνωση των αληθινών προβλημάτων της καρδιάς, να εξηγήσει πώς θα έπρεπε να είναι η σωστή λειτουργία της και -το σημαντικότερο- να δώσει το κατάλληλο φάρμακο για τη θεραπεία της.

Α. ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ

Ξεκινώντας από τη διάγνωση, οι διαπιστώσεις στο Λόγο του Θεού είναι πολύ αποθαρρυντικές αφού διαβάζουμε ότι, μεταξύ άλλων «παθήσεων», η καρδιά του ανθρώπου συχνά…

Δεν είναι ευθεία προς τον Κύριο. Βλέπουμε για παράδειγμα τον Σίμωνα το μάγο που ο απ. Πέτρος του έπε, «…η καρδιά σου δεν είναι ευθεία μπροστά στον Θεό» (Πράξεις 8:21, βλ. κ. Ρωμαίους 3:23).

Είναι πωρωμένη. Η πώρωση της καρδιάς παραπέμπει τόσο σε αναισθησία και αδυναμία αντίληψης των ενεργειών του Κυρίου, «Τι σκέφτεστε ότι δεν έχετε ψωμιά δεν αντιλαμβάνεστε ακόμα ούτε καταλαβαίνετε; Πωρωμένη έχετε ακόμα την καρδιά σας;» (Μάρκος 8:17) όσο και σε σκληρότητα, «όταν τα άκουγαν αυτά κατακόβονταν οι καρδιές τους, και έτριζαν τα δόντια τους» (Πράξεις 7:54, βλ. κ. Ματθαίος 19:8).

Είναι γεμάτη αμαρτίες. Διαβάζουμε για παράδειγμα τα λόγια του Χριστού, «καθένας που κοιτάζει μια γυναίκα για να την επιθυμήσει, διέπραξε ήδη μοιχεία μέσα στην καρδιά του» (Ματθαίος 5:28).

Είναι πονηρή. Ο ίδιος ο Κύριος σημείωσε το πρόβλημα της κακίας πρωτίστως στην καρδιά και έπειτα στις πράξεις: «Γεννήματα οχιάς, πώς μπορείτε να μιλάτε καλά, ενώ είστε πονηροί; Επειδή, από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα» (βλ. Ματθαίος 12:34-35, Μάρκος 7:21-22, Εβραίους 3:12, Ματθαίος 24:48,15:19).

Είναι γεμάτη λάθη. Οι αποφάσεις της καρδιάς είναι λανθασμένες και μάταιες στα θέματα λατρείας του αληθινού Θεού, καθώς διαβάζουμε, «Ο λαός αυτός με τιμάει με τα χείλη, η καρδιά τους όμως απέχει μακριά από μένα και μάταια με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντολές ανθρώπων…» (βλ. Μάρκος 7:6-9, Ματθαίος 15:8, Εβραίους 3:10 κ.α.).

Είναι ασύνετη. Διαβάζουμε, «Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν αλλά…αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους» (Ρωμαίους 1:21, βλ. κ. Ψαλμοί 14:1).

Έπειτα από τη διάγνωση, στη Γραφή διαβάζουμε ότι μια Πνευματικά υγιής καρδιά, πρέπει….

Να είναι καλή και αγαθή. Διαβάζουμε στην παραβολή του σπορέα, «εκείνοι στην καλή γη, αυτοί είναι εκείνοι, που, ενώ άκουσαν τον λόγο, τον κρατούν σε καλή και αγαθή καρδιά, και καρποφορούν με υπομονή» (Λουκάς 8:15).

Να έρχεται σε κατάνυξη και συναίσθηση της κατάστασής της. Διαβάζουμε για παράδειγμα, «Και όταν τα άκουσαν αυτά, η καρδιά τους ήρθε σε κατάνυξη, και είπαν…Τι πρέπει να κάνουμε, άνδρες αδελφοί;» (Πράξεις 2:37).

Να είναι ανοιχτή και προσεκτική στις ευκαιρίες του Κυρίου. Διαβάζουμε για τη Λυδία, «κάποια γυναίκα, που ονομαζόταν Λυδία,…η οποία σεβόταν τον Θεό, άκουγε της οποίας ο Κύριος διάνοιξε την καρδιά για να προσέχει σ’ εκείνα που μιλούσε ο Παύλος» (Πράξεις 16:14).

Να είναι καθαρή. Ο Χριστός κήρυξε, «Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό» (Ματθαίος 5:8).

Να αγαπάει ολοκληρωτικά τον Θεό. Ο Χριστός υπενθύμισε, «θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου….αυτή είναι η πρώτη εντολή» (Μάρκος 12:30).

Να είναι υπάκουη και απλή. Διαβάζουμε, «…υπήρχατε δούλοι τής αμαρτίας, πλην υπακούσατε από καρδιάς στον τύπο τής διδασκαλίας, στον οποίο και παραδοθήκατε» (Ρωμαίους 6:17, Ματθαίος 7:21, Εφεσίους 6:5-6).

Να είναι αληθινή. Η Γραφή μας καλεί να, «..πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά» τον Θεό (Εβραίους 10:22).

Να εμπιστεύεται πλήρως και αποκλειστικά τον Κύριο. «Έλπιζε στον Κύριο με όλη σου την καρδιά, και μη επιστηρίζεσαι στη σύνεσή σου» (Παροιμίες 3:5).

Στη συνέχεια (Β΄ Μέρος) θα δούμε στη Γραφή ποιο είναι το φάρμακο που μπορεί να θεραπεύσει πλήρως μια καρδιά, όσο άρρωστη και αν είναι.