Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής (ΕΑΕΠ) δογματικά αποδέχεται όλα τα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, όπως τα θέσπισαν οι 318 πατέρες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, για να ξεχωρίζουν οι αιρέσεις από την εκκλησία που διδάσκει σωστά τον λόγο του Θεού.
« 1. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων. 2. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι’ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο. 3. Τὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. 4. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα. 5. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς. 6. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. 7. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. 8. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Άγιον, τὸ Κύριον, τὸ Ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν. 9. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. 10. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. 11. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. 12. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Αμήν.»
Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής έχει σαν καταστατικό της την Αγία Γραφή, η οποία είναι Θεόπνευστη (προς Τιμόθεον Β’ γ΄:16). Ο αρχηγός της είναι ο ίδιος ο Σωτήρας μας ο Ιησούς Χριστός, οι δε υπηρετούντες Αυτόν θεωρούνται δούλοι Του. Η ονομασία ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ έχει επιλεγεί για τους εξής λόγους:
Ελευθέρα: διότι είναι αυτοκέφαλη, δηλαδή δεν έχει εξάρτηση -άμεση ή έμμεση- από καμία οργάνωση, ελληνική ή του εξωτερικού.
Αποστολική: διότι ο στόχος της είναι η λειτουργία της και η ζωή της να ταυτίζεται με την εκκλησία των αποστόλων του Ιησού Χριστού.
Εκκλησία: διότι θέλει να αποτελεί το «σώμα του Χριστού» (προς Κορινθίους Α’ ιβ΄:27 & ς΄:15, προς Εφεσίους δ΄:12).
Πεντηκοστής: διότι πιστεύει ότι ο πιστός πρέπει να λάβει το Άγιο Πνεύμα και να ενδυθεί δύναμη εξ ύψους (κατά Λουκάν κδ΄:49), όπως έλαβαν οι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξεις των Αποστόλων β΄:1-13) και όλοι οι χριστιανοί της πρώτης Αποστολικής Εκκλησίας (Πράξεις η΄:14-17, ι΄:44-46, ια΄:15).
Η ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ πιστεύει και εκτελεί:
α) Το ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΕΝ ΥΔΑΤΙ, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος (κατά Ματθαίον κη΄:19). Απαραίτητες προϋποθέσεις για να βαπτισθεί ένα άτομο στο νερό είναι: να έχει πιστέψει στον Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του και να έχει μετανοήσει από την αμαρτία (κατά Μάρκον ις΄:16, Πράξεις των Αποστόλων β΄:37-39). Γίνεται επομένως σε άνδρες και γυναίκες που είναι σε θέση να πιστέψουν και να μετανοήσουν (Πράξεις των Αποστόλων η΄:36-38).
β) Τη ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ, που γίνεται ακριβώς όπως την έκανε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός (κατά Λουκάν κβ΄:14-20) και την παρέδωσε στους αποστόλους (προς Κορινθίους Α’ ια΄:23-25). Ο άρτος και ο οίνος γίνονται σώμα και αίμα Χριστού και κάθε χριστιανός οφείλει να κοινωνεί, κατά την εντολή του Κυρίου μας (κατά Ιωάννην ς΄:53-56). Στη Θεία κοινωνία λαμβάνουν μέρος μόνο οι πιστοί χριστιανοί που έχουν μετανοήσει από την αμαρτία (προς Κορινθίους Α’ ια΄:27-32). Η Θεία κοινωνία γίνεται κάθε Κυριακή (Πράξεις των Αποστόλων κ΄:7).
γ) Τον ΓΑΜΟ, που πρέπει να είναι τίμιος σύμφωνα με το Ευαγγέλιο (προς Εβραίους ιγ΄:4), απαγορευμένου του διαζυγίου σε κάθε περίπτωση, παρεκτός λόγου πορνείας (κατά Ματθαίον ε΄:32 και ιθ΄:9), ενώ δεν επιτρέπεται δεύτερος γάμος (προς Κορινθίους Α’ ζ΄: 10-11, κατά Λουκάν ις΄:18, κατά Μάρκον ι΄:11-12). Μόνο ο θάνατος μπορεί να χωρίσει το ανδρόγυνο (προς Κορινθίους Α’ ζ΄:39).
δ) Το ΕΥΧΕΛΑΙΟ, που αφορά τους ασθενείς και δίνει θεραπεία στο σώμα. Ο ποιμένας ή / και οι πρεσβύτεροι χρίουν τον ασθενή με έλαιο, επιθέτουν τα χέρια τους επάνω του και προσεύχονται, όπως παραγγέλλει ο Λόγος του Θεού (Ιακώβου ε΄:14-15, κατά Μάρκον ς΄:13). Ο Ιησούς Χριστός θεραπεύει τον ασθενή, δια της προσευχής με πίστη.
ε) Την ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ, που γίνεται από τον μετανοούντα αμαρτωλό ενώπιον πάντων (κατά Μάρκον α΄:5, Πράξεις ιθ΄:18) ή ενώπιον κάποιων αδελφών (Ιακώβου ε΄:16) ή ενώπιον Του Κυρίου στην κατ’ ιδίαν συνάντηση με Αυτόν κατά την προσευχή (Ψαλμός λβ΄:5-6 & λη΄:18), για να λάβει συγχώρεση από τον μόνο Σωτήρα και Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό (Πράξεις δ΄:12).
στ) Το ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ ή Το ΧΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, που λαμβάνουν οι πιστοί, όταν ζητήσουν από τον Πατέρα Θεό εις το όνομα του Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ο Μόνος δυνάμενος να χρίσει τον άνθρωπο με το Πνεύμα Του το Άγιο (κατά Ματθαίον γ΄:11). Σημείο ότι πραγματικά ένα άτομο έχει χρισθεί με Πνεύμα Άγιο είναι το σημείο των ξένων γλωσσών, που δόθηκε στους αποστόλους και τους χριστιανούς της πρώτης αποστολικής Εκκλησίας (Πράξεις β΄:1-11, ι΄:44-46, ιθ΄:6, προς Κορινθίους Α’ ιδ΄:22).
ζ) Τις ΔΙΑΚΟΝΙΕΣ, που είναι πέντε και τις δίνει ο αρχηγός και τελειωτής της πίστεώς μας, ο Ιησούς Χριστός (προς Εβραίους ιβ’:2): «Και αυτός έδωκεν, άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους» (προς Εφεσίους δ’:11). Χειροτονεί επισκόπους, που λέγονται και πρεσβύτεροι, ανά πάσαν εκκλησίαν (Πράξεις ιδ’:23, προς Τίτον α΄:5), πιστούς αδελφούς, που πρέπει να είναι απαραιτήτως παντρεμένοι, με παιδιά που τα έχουν στην υποταγή τους, με καλή μαρτυρία (προς Τιμόθεον Α’ γ’:2-7, προς Τίτον α’:6-9).