«…εκείνο που θα γεννηθεί από σένα θα είναι άγιο, θα ονομαστεί Υιός Θεού»(Λουκάς 1:35)

Το γεγονός της γέννησης του Χριστού αποτελεί την έναρξη της εκπλήρωσης των προαιώνιων προθέσεων και σχεδίων του Θεού για τη λύτρωση και ευλογία του ανθρώπινου γένους. Η σημασία της γέννησης του Χριστού φαίνεται μέσα σε ολόκληρη την Αγία Γραφή, είτε μέσα από προφητείες, είτε μέσα από υποσχέσεις του Θεού, είτε μέσα από διακηρύξεις που έγιναν από ανθρώπους του Θεού δια του Αγίου Πνεύματος.

Μέσα από προφητείες

Υπάρχει πλήθος αναφορών στην προσδοκία της έλευσης του Χριστού στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Για παράδειγμα:

Στο βιβλίο του Προφήτη Ησαΐα διαβάζουμε ότι η γέννηση και το όνομα (δηλ. η ιδιότητα) που αποδόθηκε στον ερχόμενο μεσσία, καταδείκνυε ότι ο Θεός αποφάσισε να ζήσει μαζί με στους ανθρώπους: «Γι’ αυτό, ο ίδιος ο Κύριος θα σας δώσει ένα σημάδι Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και το όνομά του θα αποκληθεί Εμμανουήλ» (Ησαΐας 7:14, βλ. κ. Ματθαίος 1:23). Στον προφήτη Ησαΐα επίσης διαβάζουμε ότι η γέννηση του Χριστού προμήνυε την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Θεού: «Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του…Στην αύξηση της εξουσίας του και της ειρήνης δεν θα υπάρχει τέλος, επάνω στον θρόνο του Δαβίδ, κι επάνω στη βασιλεία του, για να τη διατάξει, και να τη στερεώσει, με κρίση και δικαιοσύνη, από τώρα και μέχρι τον αιώνα…» (Ησαΐας 9:6-7).

Στο βιβλίο του Προφήτη Μιχαία διαβάζουμε ότι η γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ θα έδινε στο λαό Ισραήλ έναν νέο, αιώνιο ηγέτη: «εσύ, Βηθλεέμ Εφραθά, η μικρή, ώστε να είσαι ανάμεσα στις χιλιάδες του Ιούδα, από σένα θα εξέλθει σε μένα ένας άνδρας για να είναι ηγούμενος στον Ισραήλ που οι έξοδοί του είναι εξαρχής, από ημέρες αιώνα» (Μιχαίας 5:2). Στον ίδιο προφήτη διαβάζουμε ότι η βασιλεία του Χριστού θα είναι ευλογία όχι μόνο για τον Ισραήλ αλλά και για ολόκληρη τη γη: «Και θα σταθεί, και θα ποιμάνει με τη δύναμη του Κυρίου, με τη μεγαλειότητα του ονόματος του Κυρίου του Θεού του και…θα μεγαλυνθεί μέχρι τα άκρα της γης» (Μιχαίας 5:3-4).

Μέσα από τις υποσχέσεις του Θεού

Στον Ιωσήφ δόθηκε η υπόσχεση ότι η γέννηση και το όνομα του Χριστού, Ιησούς, θα σήμαινε τη σωτηρία των ανθρώπων από τις αμαρτίες τους:«και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού επειδή, αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους..» (Ματθαίος 1:18-21). Ακόμη, ο Ιωάννης ο βαπτιστής είπε, «Δέστε, ο Αμνός του Θεού, που σηκώνει την αμαρτία του κόσμου» (Ιωάννης 1:29).

Στη μητέρα του Κυρίου δόθηκε η υπόσχεση ότι η γέννηση και η κυριαρχία του Χριστού θα εκπλήρωνε την επαγγελία του Θεού προς τον Δαβίδ,«Αφού συμπληρωθούν οι ημέρες σου, και κοιμηθείς μαζί με τους πατέρες σου, θα σηκώσω ύστερα από σένα το σπέρμα σου, που θα βγει από τα σπλάχνα σου…και θα στερεώσω τον θρόνο της βασιλείας του μέχρι τον αιώνα (Β’ Σαμουήλ 7:12-13, βλ. κ. Δανιήλ 2:44). Πράγματι, ο άγγελος είπε στη Μαρία, «…θα ονομαστεί Υιός του Υψίστου και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του…και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος» (Λουκάς 1:32-33).

Μέσα από τις διακηρύξεις

Από του αγγέλους του Θεού

Οι άγγελοι του Θεού το βράδυ της γέννησης του Χριστού διακήρυξαν ότι δόθηκε στον κόσμο Σωτήρας και Κύριος και ακόμη ότι δόθηκε δόξα στο Θεόειρήνη στη γη και ευδοκία στους ανθρώπους: «Και ο άγγελος είπε σ’ αυτούς…σήμερα, στην πόλη του Δαβίδ, γεννήθηκε σε σας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος…Και ξαφνικά, μαζί με τον άγγελο, φάνηκε ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς, που υμνούσαν τον Θεό, και έλεγαν: Δόξα στον Θεό εν υψίστοις, και επάνω στη γη ειρήνη, στους ανθρώπους ευδοκία» (Λουκάς 2:10-11,13-14).

Από τον Συμεών

Ο Συμεών διακήρυξε ότι η γέννηση του Χριστού θα έφερνε σωτηρία, φωτισμό στα έθνη και δόξα στο λαό Ισραήλ: «τα μάτια μου είδαν το σωτήριό σου, το οποίο ετοίμασες μπροστά σε όλους τους λαούς φως, σε φωτισμό των εθνών, και δόξα του λαού σου, του Ισραήλ» (Λουκάς 2:30-32).

Ακόμη ο Συμεών είπε ότι η έλευση του Χριστού θα οδηγούσε στην πτώση και την ανύψωση πολλών, και στη φανέρωση των διαλογισμών των καρδιών(Λουκάς 2:33-35).