Διαβάζουμε στη Γραφή ότι ο Θεός εκτός από τις οδηγίες, τις προτροπές και τις εντολές που δίνει για την Πνευματική ζωή των πιστών σύμφωνα με το θέλημά Του, δίνει και πολλές υποσχέσεις και επαγγελίες για την αιώνια ζωή και ευλογία του λαού Του. Ο απ. Πέτρος γράφει ότι, «…δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις,…» (Β’ Πέτρου 1:3-4). Μερικές από αυτές τις μέγιστες και πολύτιμες υποσχέσεις του Θεού που δωρίζονται στους ανθρώπους μέσα από τη επίγνωση του προσώπου και του έργου του Κυρίου, είναι:
Η συγχώρεση των αμαρτιών
Η συγχώρεση των αμαρτιών διαμέσου της πίστης στο όνομα του Ιησού Χριστού ήταν μια επαγγελία που συναντούμε στον προφητικό Λόγο («…σε τούτον όλοι οι προφήτες δίνουν μαρτυρία, ότι διαμέσου του ονόματός του θα λάβει άφεση αμαρτιών καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν» (Πράξεις 10:43)) και μπορεί ο άνθρωπος να κάνει δική του με την υπακοή στο ευαγγέλιο (Πράξεις 2:38, 22:16).
Η δωρεά του Αγίου Πνεύματος
Ο Ιησούς Χριστός είπε, «…Όποιος πιστεύει σε μένα, όπως είπε η γραφή, ποτάμια από ζωντανό νερό θα ρεύσουν από την κοιλιά του (Ιωάννης 7:37-38). Ο Πιστός κάνει δική του αυτήν επαγγελία επίσης μέσα από την πίστη και την υπακοή στο ευαγγέλιο: «Και εμείς είμαστε μάρτυρές του για τούτα τα λόγια, κι ακόμα το Άγιο Πνεύμα, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ’ αυτόν» (Πράξεις 5:32, βλ. κ. Πράξεις 2:38, Εφεσίους 1:13-14, Γαλάτες 4:6).
Η φροντίδα και η δύναμη του Θεού
Ο Θεός υπόσχεται στον πιστό τη δύναμη και την προστασία Του: «μη φοβάσαι επειδή, εγώ είμαι μαζί σου μη τρομάζεις επειδή, εγώ είμαι ο Θεός σου σε ενίσχυσα μάλιστα, σε βοήθησα μάλιστα, σε υπερασπίστηκα με το δεξί χέρι της δικαιοσύνης μου (Ησαΐας 41:10, Α’ Κορινθίους 10:1), «…Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω ώστε, εμείς, παίρνοντας θάρρος, να λέμε: Ο Κύριος είναι βοηθός μου, και δεν θα φοβηθώ, τι θα μου κάνει ο άνθρωπος» (Εβραίους 13:5-6.)
Η απολύτρωση του σώματος
Διαβάζουμε, «…και εμείς οι ίδιοι που έχουμε την απαρχή του Πνεύματος, και εμείς οι ίδιοι στενάζουμε μέσα μας, περιμένοντας την υιοθεσία, την απολύτρωση του σώματός μας» (Ρωμαίους 8:23) και, «Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε…» (Α’ Κορινθίους 15:51).
Η ουράνια, άφθαρτη κληρονομιά
Διαβάζουμε ακόμη στη Γραφή, «Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου της ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, σε μια κληρονομία άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι φυλαγμένη για μας στους ουρανούς» (Α’ Πέτρου 1:3-4).
Οι νέοι ουρανοί και νέα γη
Ο Θεός έχει δώσει υπόσχεση ότι θα υπάρξουν νέοι ουρανοί και νέα γη: «Όμως, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη προσμένουμε, στους οποίους δικαιοσύνη κατοικεί» (Β’ Πέτρου 3:13).
Η αιώνια ζωή
Ο Κύριος υποσχέθηκε (και δίνει) αιώνια ζωή: «Κι αυτή είναι η υπόσχεση, που αυτός υποσχέθηκε σε μας: Την αιώνια ζωή» και, «σύμφωνα με την υπόσχεση της ζωής, που υπάρχει στον Ιησού Χριστό» (Α’ Ιωάννη 2:25, Β’ Τιμόθεο 1:1).
Η είσοδος στην κατάπαυση του Κυρίου
Η είσοδος στην κατάπαυση του Κυρίου είναι επίσης μια από τις πολύτιμες υποσχέσεις Του: «Ας φοβηθούμε, λοιπόν, μήπως και, ενώ μένει σε μας η υπόσχεση να μπούμε μέσα στην κατάπαυσή του, φανεί κάποιος από μας ότι τη στερήθηκε» και, «Ας φροντίσουμε, λοιπόν, με επιμέλεια να μπούμε μέσα σ’ εκείνη την κατάπαυση, για να μη υποπέσει κάποιος στο ίδιο παράδειγμα της απείθειας» Εβραίους (4:1, 11).
Η έλευση του Κυρίου
Διαβάζουμε, «…”Πού είναι η υπόσχεση της παρουσίας του; Δεδομένου ότι, από την ημέρα που οι πατέρες κοιμήθηκαν, όλα παραμένουν έτσι από την αρχή της κτίσης”» και, «Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσή του, όπως μερικοί το θεωρούν αυτό βραδύτητα αλλά μακροθυμεί σε μας, μη θέλοντας μερικοί να απολεστούν, αλλά όλοι νά ’ρθουν σε μετάνοια» (Β’ Πέτρου 3:4-9).
Η ανάσταση των νεκρών
Ο απ. Παύλος είπε στον Φήλικα, «…έτσι λατρεύω τον Θεό των πατέρων μου, πιστεύοντας σε όλα τα γραμμένα μέσα στον νόμο και στους προφήτες έχοντας ελπίδα στον Θεό, την οποία κι αυτοί οι ίδιοι προσμένουν, ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση των νεκρών, και δικαίων και αδίκων» (Πράξεις 24:14-15, Α’ Θεσσαλονικείς 4:13-18).
