Έγερση από τον ύπνο! (Μέρος Γ´)

«…Άρα, λοιπόν, ας μη κοιμόμαστε, όπως και οι υπόλοιποι» (Α’ Θεσσαλονικείς 5:6)

Είδαμε στα προηγούμενα μέρη (Α´ και Β´) και ειδικότερα στα εδάφια της προς Ρωμαίους επιστολής 13:11-14 πως μολονότι Πνευματική πορεία του Χριστιανού μπορεί να περάσει από σημεία ή περιόδους αστοχίας, κούρασης αδιαφορίας κλπ, υπάρχει πάντοτε ελπίδα και δυνατότητα για επιστροφή και νέο ξεκίνημα. Η αποκατάσταση ξεκινάει με την έγερση εκ του «ύπνου», εν συνεχεία την απόρριψη (απόθεση, αποβολή) των έργων του σκοταδιού και την αποχή από τις σαρκικές απολαύσεις της αμαρτίας. Όμως ο Λόγος του Θεού δεν έχει μόνο αποτρεπτικό ρόλο αλλά (πολύ περισσότερο) προτρεπτικό και κατευθυντήριο. Μετά την έγερση από τον ύπνο και την απόρριψη (απόθεση) των αρνητικών πρακτικών ο Λόγος του Θεού προτρέπει…

«ας ντυθούμε τα όπλα του φωτός…» (βλ. Ρωμαίους 13:12δ)

Καταρχήν ως πρώτη παρατήρηση, ο ίδιος ο Θεός είναι Φως (βλ. Α’ Ιωάννη 1:5, Ιωάννης 8:12) συνεπώς τα όπλα του φωτός δεν μπορούν παρά να είναι τα όπλα του Θεού δηλ. τα Πνευματικά όργανα του πολέμου τα οποία ο Θεός κάνει διαθέσιμα στους Χριστιανούς οι οποίοι είναι και οι Υιοί του φωτός (βλ. Α’ Θεσσαλονικείς 5:5, Λουκάς 16:8) και με τα οποία οι πιστοί μπορούν να αγωνίζονται νικηφόρα κατά των (πνευματικών) εχθρών τους. Στην προς Εφεσίους επιστολή διαβάζουμε, «ντυθείτε την πανοπλία του Θεού, για να μπορέσετε να σταθείτε ενάντια στις μεθοδείες του διαβόλου επειδή, η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις αρχές, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου του αιώνα, ενάντια στα πνεύματα της πονηρίας στα επουράνια… (Εφεσίους 6:11-12) και στην προς Κορινθίους επιστολή, «…συνιστώντας τον εαυτό μας ως υπηρέτες του Θεού,… με λόγο αλήθειας, με δύναμη Θεού με τα όπλα της δικαιοσύνης, τα δεξιά και τα αριστερά» (Β’ Κορινθίους 6:4,7). Το ίδιο ισχύει κατ’ αναλογία και για τα Πνευματικά «ρούχα» (συμπεριφορές) που καλούνται να φορούν οι Χριστιανοί (βλ. Κολοσσαείς 3:12-14) καθώς και αυτά αποτελούν όπλα του φωτός στον πόλεμο ενάντια στις δυνάμεις του σκοταδιού του παρόντος αιώνα.

«Ας περπατήσουμε με ευπρέπεια, όπως σε ημέρα…» (βλ. Ρωμαίους 13:13α)

Οι Χριστιανοί καλούνται να ζήσουν σαν να ήταν όλες οι ενέργειές τους εμφανείς και γνωστές και σαν άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα να κρύψουν αλλά μπορούν όλοι να δουν τη συμπεριφορά τους. Οι άνθρωποι που περπατούν την μέρα ή σε ανοιχτό φως ζουν αξιοπρεπώς. Η Γραφή περιλαμβάνει πλήθος σχετικών παροτρύνσεων όπως, «Σας παρακαλώ… να περπατήσετε άξια της πρόσκλησής του, με την οποία προσκληθήκατε… περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός αγάπησε εμάς… περπατάτε ως παιδιά του φωτός… (Εφεσίους 4:1, 5:2,8, 5:15), «… πολιτεύεστε επάξια προς το ευαγγέλιο του Χριστού… Εκείνα που και μάθατε, και παραλάβατε, και ακούσατε, και είδατε σε μένα, αυτά να κάνετε…» (βλ. Φιλιππησίους 1:27, 4:89), «…να περπατήσετε αντάξια στον Κύριο, ευαρεστώντας σε όλα, καρποφορώντας σε κάθε έργο αγαθό…» (Κολοσσαείς 1:10), «…να περπατήσετε αντάξια του Θεού, που μας προσκαλεί στη δική του βασιλεία και δόξα… να περπατάτε με ευπρέπεια προς τους έξω…» (Α’ Θεσσαλονικείς 2:12, 4:12), «να έχετε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη…» (Α’ Πέτρου 2:12. Βλ. κ. Α’ Ιωάννη 2:6, Β’ Ιωάννη 1:4).

«ντυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό…» (βλ. Ρωμαίους 13:14α)

Η έννοια να «ντυθεί κανείς ένα πρόσωπο» σημαίνει να ταυτιστεί τις αρχές του, να μιμηθεί το παράδειγμά του, να εγκολπωθεί το πνεύμα του, να γίνει σαν το ίδιο το πρόσωπο. Έτσι λοιπόν, το να ντυθεί κάποιος το Χριστό

σημαίνει να τον έχει ως πρότυπο και οδηγό, να μιμείται το παράδειγμά του, να υπακούει στις εντολές του, δηλ. να γίνει ακριβώς σαν Αυτόν. Διαβάζουμε ακόμη, «Δεδομένου ότι, όσοι βαπτιστήκατε στον Χριστό, ντυθήκατε τον Χριστό» (Γαλάτες 3:27) και, «να ντυθείτε τον καινούργιο άνθρωπο, που κτίστηκε σύμφωνα με τον Θεό, με δικαιοσύνη και οσιότητα της αλήθειας» (Εφεσίους 4:24) και, «ντυθήκατε τον καινούργιο, αυτόν που ανακαινίζεται σε επίγνωση, σύμφωνα με την εικόνα εκείνου που τον έκτισε όπου… τα πάντα και μέσα σε όλα είναι ο Χριστός. Ντυθείτε, λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού, άγιοι και αγαπημένοι, σπλάχνα οικτιρμών, καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία υποφέροντας ο ένας τον άλλον, και συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, αν κάποιος έχει παράπονο ενάντια σε κάποιον όπως και ο Χριστός συγχώρεσε σε σας, έτσι κι εσείς. Και σε όλα τούτα, ντυθείτε την αγάπη, που είναι ο σύνδεσμος της τελειότητας» (Κολοσσαείς 3:10-14).