«…καθάρισε πρώτα το εσωτερικό του ποτηριού και του πιάτου…» (Ματθαίος 23:26)
Βλέπουμε στο λόγο του Θεού την ιστορία δύο αδελφών, της Μαρίας και της Μάρθας, που ήταν πιστές φίλες του Ιησού Χριστού. Όταν ο Χριστός τις επισκέφτηκε, ήθελαν να τον υπηρετήσουν με τον τρόπο που η κάθε μια θεωρούσε σημαντικότερο. Συγκεκριμένα διαβάζουμε, «Και ενώ αναχωρούσαν, αυτός μπήκε μέσα σε κάποια κωμόπολη και μια γυναίκα, που ονομαζόταν Μάρθα, τον υποδέχθηκε στο σπίτι της. Κι αυτή είχε μια αδελφή, που την έλεγαν Μαρία, η οποία αφού κάθισε στα πόδια του Ιησού, άκουγε τον λόγο του. Η Μάρθα, όμως, καταγινόταν σε πολλή υπηρεσία και όταν ήρθε μπροστά του, είπε: Κύριε, δεν σε μέλει ότι η αδελφή μου με άφησε μόνη να υπηρετώ; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει. Και απαντώντας ο Ιησούς είπε σ’ αυτήν: Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνίζεσαι για πολλά εντούτοις, για ένα υπάρχει ανάγκη η Μαρία, όμως, διάλεξε την αγαθή μερίδα, η οποία δεν θα αφαιρεθεί απ’ αυτήν» (Λουκάς 10:38-42). Η φιλοξενία και η υπηρεσία των άλλων εκτιμάται ιδιαίτερα στη Αγία Γραφή. Στην περίπτωση αυτή όμως που το θέμα ήταν η διάκριση των προτεραιοτήτων, αναδείχτηκε η σωστή και η λανθασμένη επιλογή. Η ακρόαση των διδασκαλίας του Χριστού και η αφιέρωση χρόνου στην παρουσία Του ήταν πιο σημαντική από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια υπηρεσίας. Ο Λόγος του Θεού θέτει προτεραιότητες που οδηγούν στην αιώνια ζωή. Είδαμε στο προηγούμενο μέρος ότι (Α) η εκζήτηση της Βασιλείας των Ουρανών έχει προτεραιότητα έναντι οποιουδήποτε άλλου αιτήματος, (Β) η σωτηρία της ψυχής έχει προτεραιότητα έναντι οποιουδήποτε υλικού ή Πνευματικού επιτεύγματος, (Γ) η διάκριση και διόρθωση του εαυτού πρέπει να προηγείται κάθε προσπάθειας διόρθωσης των άλλων και (Δ) η αποκατάσταση των σχέσεων αποτελεί απαράβατη προϋπόθεση για την ευπρόσδεκτη λατρεία του Θεού. Συνεχίζοντας, βλέπουμε μερικές ακόμη από τις σωστές προτεραιότητες που σημειώνει ο Λόγος του Θεού…
Ε. Η Αγάπη ΠΡΙΝ από όλες τις εντολές και αρετές
Διαβάζουμε στη Γραφή την περίπτωση όταν ο Χριστός αποστόμωσε τους Σαδδουκαίους, οι Φαρισαίοι συγκεντρώθηκαν μαζί και κάποιος από αυτούς, νομικός, τον ρώτησε πειράζοντάς τον, «Δάσκαλε, ποια εντολή είναι μεγάλη μέσα στον νόμο; Και ο Ιησούς του είπε: Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη τη διάνοιά σου. Αυτή είναι πρώτη και μεγάλη εντολή. Δεύτερη, όμως, όμοια μ’ αυτή είναι: Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου» (Ματθαίος 22:36-39). Η αγάπη στη διδασκαλία όλης της Αγίας Γραφής κατέχει πρωτεύοντα ρόλο και όχι χωρίς λόγο: ο ίδιος ο Θεός είναι Αγάπη! (βλ. Α’ Ιωάννη 4:16). Ο απ. Παύλος γράφει, «Η αγάπη κακό δεν κάνει στον πλησίον η αγάπη, λοιπόν, είναι εκπλήρωση του νόμου (βλ. Ρωμαίους 13:8-10, βλ. κ. Ιωάννης 13:34, Α’ Ιωάννη 5:3). Η αγάπη όμως δεν είναι μόνο η σημαντικότερη των εντολών, είναι και η σημαντικότερη των αρετών. Ο απ. Παύλος γράφει, «Ώστε, τώρα, μένει πίστη, ελπίδα, αγάπη, αυτά τα τρία όμως, απ’ αυτά, μεγαλύτερη είναι η αγάπη» (Α’ Κορινθίους 13:13).
ΣΤ. Ο Χριστός ΠΡΙΝ από οποιονδήποτε και οτιδήποτε
Η Γραφή καταγράφει ένα περιστατικό στο οποίο ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, που ο Χριστός κάλεσε να γίνουν μαθητές Του, είχαν τις σωστές προτεραιότητες: «Και όταν έφεραν τα πλοία στη γη, αφήνοντας τα πάντα, τον ακολούθησαν» (Λουκάς 5:11). Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε παραδείγματα ανθρώπων που έχοντας στρεβλές προτεραιότητες, απέρριψαν την κλήση του Χριστού να γίνουν μαθητές Του (βλ Λουκάς 9: 57-62). Καμία από τις δικαιολογίες τους δεν ήταν από μόνη της λάθος αλλά το πρόβλημα ήταν ότι έθεσαν τα καλά πράγματα ΠΡΙΝ από τα καλύτερα φανερώνοντας ότι ο Θεός δεν ήταν πρώτος στις προτεραιότητές τους.
Ζ. Η Ευσέβεια ΠΡΙΝ και ΑΝΤΙ για τον πλουτισμό
Διαβάζουμε, «Μεγάλος δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια, με αυτάρκεια» (Α’ Τιμόθεο 6:6), «…Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και τον Μαμμωνά» (Ματθαίος 6:24, βλ. κ. 19:20-22).
Η. Τα «βαρύτερα του νόμου» ΠΡΙΝ το δυόσμο και τον άνηθο
Διαβάζουμε την περίπτωση που ο Χριστός έλεγξε τους γραμματείς και τους Φαρισαίους για τις λανθασμένες προτεραιότητές τους: «Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές επειδή, αποδεκατίζετε τον δυόσμο, και τον άνηθο και το κύμινο αφήσατε, όμως, τα βαρύτερα του νόμου: Την κρίση και το έλεος και την πίστη αυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα να μη τα αφήνετε» (Ματθαίος 23:23).
