«…καθάρισε πρώτα το εσωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, για να γίνει και το εξωτερικό τους καθαρό.» (Ματθαίος 23:26)

Μία από τις πιο συνηθισμένες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στην καθημερινότητά του είναι η διάκριση των προτεραιοτήτων και η επιλογή της ορθής απόφασης ανάμεσα σε δυο ή περισσότερες. Από το πρόβλημα αυτό δεν εξαιρούνται οι άνθρωποι του Θεού. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αστοχίας διαβάζουμε την περίπτωση που ο Ησαύ πούλησε τα πολύτιμα πρωτοτόκια του στην κυριολεξία «αντί πινακίου φακής» στον αδελφό του Ιακώβ (βλ. Γένεση 25:29-34). Ο Λόγος του Θεού όμως έχει πληθώρα παραδειγμάτων και νουθεσιών που όλα μαζί βοηθούν το Χριστιανό να αποφεύγει την έμφαση σε δευτερεύοντα και λανθασμένα πράγματα και αξίες και να δίνει προτεραιότητα στα σωστά. Ως μερικές μόνο αναφορές διαβάζουμε…

Α. Η Βασιλεία των ουρανών ΠΡΙΝ από τη «βασιλεία» των αναγκών

Ένα σημείο αδυναμίας στην προσευχή του Χριστιανού είναι συχνά η σειρά με την οποία εκθέτει τις ανάγκες του, προτάσσοντας τα καθημερινά βιοτικά του ζητήματα έναντι των Πνευματικών. Ο Ιησούς Χριστός όμως είπε επανειλημμένα, «Μη μεριμνήσετε, λοιπόν, λέγοντας: Τι να φάμε ή τι να πιούμε ή τι να ντυθούμε;… Αλλά, ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού, και τη δικαιοσύνη του και όλα αυτά θα σας προστεθούν» (Ματθαίος 6:31,33, βλ. κ. Λουκάς 12:29-34, Ιωάννης 6:27, Ρωμαίους 14:17, Β’ Πέτρου 1:11, Α’ Βασιλέων 17:13-16, Ψαλμοί 37:25, 55:22).

Β. Σωτηρία της ψυχής ΠΡΙΝ από οποιοδήποτε υλικό ή Πνευματικό επίτευγμα

Η χαρά και η ικανοποίηση από την επίτευξη των κάθε μορφής στόχων χρειάζεται προσοχή γιατί μπορεί να αποπροσανατολίσει το νου από τον υπ´ αριθμό ένα στόχο που είναι Πνευματικός και συγκεκριμένα η σωτηρία της ψυχής. Ο Κύριος είπε, «…τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του; Ή, τι θα δώσει ο άνθρωπος σε ανταλλαγή της ψυχής του;» (Ματθαίος 16:26, βλ. κ. Μάρκος 8:37, Λουκάς 9:25, Ψαλμοί 49:8). Αλλά και στο πεδίο των Πνευματικών επιτευγμάτων ο Χριστός ξεκαθάρισε τις προτεραιότητες: «… μη χαίρεστε σ’ αυτό, ότι τα πνεύματα υποτάσσονται σε σας αλλά, να χαίρεστε περισσότερο ότι, τα ονόματά σας γράφτηκαν στους ουρανούς (Λουκάς 10:19-20).

Γ. Το δοκάρι ΠΡΙΝ το ξυλαράκι

Είναι μια (κακή) συνήθεια στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, να προσπερνάει κανείς γρήγορα όλα τα καλά και αξιέπαινα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει ο άλλος και να προσκολλάται με εξονυχιστικό μάτι, κριτικό πνεύμα και παρεμβατική συμπεριφορά ως αυτόκλητος δάσκαλος σε όσα θεωρεί λανθασμένα ή γενικότερα ενοχλητικά ενώ ταυτόχρονα στα, του εαυτού του να λειτουργεί εντελώς αντίστροφα. Τα λόγια όμως του Ιησού Χριστού σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καταλυτικά: «Και γιατί βλέπεις το ξυλαράκι που είναι στο μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που είναι μέσα στο δικό σου μάτι δεν το παρατηρείς;… Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου, και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις το ξυλαράκι από το μάτι του αδελφού σου (βλ. Ματθαίος 7:1-5. Βλ. κ. Ιωάννης 7:24, Ρωμαίους 2:1-3). Ο Χριστός βλέπει τις ελλείψεις και αδυναμίες ως «ξυλαράκια» στα μάτια όλων αλλά ως δοκάρια στα μάτια εκείνων που αβασάνιστα σπεύδουν να (κατα)κρίνουν του υπόλοιπους για τα «ξυλαράκια» τους.

Δ. Η αποκατάσταση των σχέσεων ΠΡΙΝ τη λατρεία του Θεού

Ένα από τα σημεία ελέγχου που έχει θέσει Θεός στη σχέση Του με τους πιστούς είναι η ειρήνη και ενότητα στις σχέσεις των πιστών μεταξύ τους. Διαβάζουμε, «Αν, λοιπόν, προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο, και εκεί θυμηθείς, ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε εκεί το δώρο σου, μπροστά στο θυσιαστήριο, και πήγαινε, πρώτα, συμφιλιώσου με τον αδελφό σου, και τότε, καθώς έρθεις, πρόσφερε το δώρο σου» (Ματθαίος 5:23-24). Ως «δώρο» νοείται οτιδήποτε επιθυμεί να προσφέρει ο Χριστιανός στην παρουσία και για τους σκοπούς του Θεού (προσευχή, ψαλμός, ενάσκηση Πνευματικού χαρίσματος, εισφορά, υπηρεσία, κοκ, βλ. Ρωμαίους 12:1-2). Ο Θεός όμως δεν δέχεται δώρα από καρδιές που έχουν κακίες και πικρίες (βλ. Μαλαχίας 2:13-14). Ο απ. Παύλος γράφει, «Κάθε πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθεί από σας με κάθε κακία γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιμοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαμέσου του Χριστού (Εφεσίους 4:31-32. Βλ κ. Α’ Ιωάννη 4:20).

Στο επόμενο μέρος θα δούμε μέσα από τη Γραφή ακόμη περισσότερες περιπτώσεις που ο Θεός θέτει τις σωστές προτεραιότητες.