Διαβάζουμε στη Γραφή (Ματθαίος 28:1, Μάρκος 16:1-8) ότι την πρώτη Κυριακή του Πάσχα, καθώς χάραζε η αυγή σε ένα κόσμο που είχε αλλάξει πια για πάντα, μια μικρή ομάδα γυναικών πήγαιναν στον τάφο του ανθρώπου που πίστευαν ότι ήταν ο Μεσσίας και για τον οποίο είχαν εγκαταλείψει τα πάντα. Πήγαιναν στον τάφο ενός ανθρώπου που είχε υποσχεθεί ζωή σε όλους όσους ήρθαν κοντά Του αλλά που τώρα, ο ίδιος, ήταν νεκρός. Σίγουρα ήταν μπερδεμένες από τα γεγονότα και επί πλέον ανησυχούσαν για το πώς θα απομάκρυναν την τεράστια πέτρα που έφραζε τον τάφο και η οποία ζύγιζε μερικές εκατοντάδες κιλά ώστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις προετοιμασίες για την ταφή του νεκρού σώματος του Χριστού. Καθώς όμως έφτασαν τον τάφο, έμειναν έκπληκτες βλέποντας την πέτρα να είναι αποκυλισμένη. Τότε παρουσιάστηκε ένας άγγελος που έδωσε ένα μήνυμα που εξακολουθεί να αντηχεί σε όλο το σύμπαν περισσότερα από 2.000 χρόνια μετά: «…Μην τρομάζετε τον Ιησού ζητάτε, τον Ναζαρηνό, τον σταυρωμένο ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ, δεν είναι εδώ δέστε, ο τόπος όπου τον είχαν βάλει. Αλλά, πηγαίνετε, πείτε στους μαθητές του, και στον Πέτρο, ότι πηγαίνει πριν από σας στη Γαλιλαία εκεί θα τον δείτε, όπως σας είχε πει» (βλ. Μάρκος 16:5-7). Αυτό είναι το πιο χαρμόσυνο μήνυμα και το οποίο εξακολουθεί να αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων μέχρι και σήμερα επειδή είναι…
Μήνυμα Ειρήνης (μη φοβάστε)
Είναι απόλυτα αναμενόμενο η ανάσταση Του Χριστού να συνοδεύεται πρωτίστως από ένα μήνυμα ειρήνης και η ανάστασή Του από τους νεκρούς εξακολουθεί και σήμερα να φέρνει το ίδιο μήνυμα ειρήνης στις καρδιές όλων όσων πιστεύουν σε Αυτόν. Το μήνυμα αυτό της ειρήνης αφορά στις σπουδαιότερες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης:
Στη σωτηρία: Διαβάζουμε, «Γι’ αυτό, μπορεί και να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε για να μεσιτεύσει για χάρη τους» (Εβραίους 7:25).
Στο θάνατο: «Ο Ιησούς είπε σ’ αυτήν: Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. Και καθένας που ζει και πιστεύει σε μένα, δεν πρόκειται να πεθάνει στον αιώνα…» (Ιωάννης 11:25-26).
Στην αιωνιότητα: Διαβάζουμε ότι ο αναστημένος Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός και περιμένει τα παιδιά του να φτάσουν κοντά Του, «…Μη φοβάσαι εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος, κι αυτός που ζει, και έγινα νεκρός και δες, είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων…» (βλ Αποκάλυψη 1:13-18) και, «…αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι εγώ (Ιωάννης 14:1-3).
Στην καθημερινή ζωή: Διαβάζουμε, «Και εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα, και θα σας δώσει έναν άλλον Παράκλητο, για να μένει μαζί σας στον αιώνα, το Πνεύμα της αλήθειας,… Δεν θα σας αφήσω ορφανούς έρχομαι σε σας (Ιωάννης 14:16-18).
Μήνυμα Νίκης (αναστήθηκε)
Ο Ιησούς δεν ήταν ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος είχε επιστρέψει στη ζωή από τους νεκρούς. Και άλλες περιπτώσεις συναντάμε στη γραφή όπως για παράδειγμα την ανάσταση του Λαζάρου (Ιωάννης 11:34) την ανάσταση του γιου της χήρας από τη Ναΐν (Λουκάς 7:12-15) και την ανάσταση της κόρης του εκατόνταρχου Ιάειρου (Μάρκος 5:22-23, 35-42). Όμως ο Χριστός είναι ο πρώτος και μέχρι τώρα ο μόνος που αναστήθηκε και πλέον δεν πεθαίνει ποτέ («…γνωρίζοντας ότι ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον…ν» (Ρωμαίους 6:9). Και επειδή ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε θριαμβεύοντας επί του θανάτου όλοι εκείνοι που τον πιστεύουν και τον δέχονται σαν Σωτήρα και Κύριό τους γίνονται συμμέτοχοι αυτής της δύναμης της αναστάσεως (βλ. Α’ Κορινθίους 6:14, Ρωμαίους 6:8, Β’ Τιμόθεο 2:11). Όχι μόνο «κάποτε», σε μία άλλη ζωή αλλά ήδη από αυτήν τη ζωή όπως λέει και ο Ιησούς, «εγώ ήρθα για να έχουν ζωή, και να την έχουν με αφθονία» (βλ. Ιωάννης 10:10). Ένας νεκρός άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει κανέναν αλλά ένας ζωντανός Κύριος μπορεί και κάνει θαύματα σε κάθε γκρεμισμένη και ναυαγισμένη ζωή. Στην καθημερινότητα, αν κοιτάξει κανείς γύρω του και δει τι έχει κάνει ο Κύριος για να σώσει τους χαμένους και να αλλάξει τις ζωές των λυτρωμένων, γίνεται σαφές ότι η δύναμη της ανάστασης του Κυρίου Ιησού είναι ενεργή παντού γύρω μας σήμερα. Κάθε λυτρωμένος αμαρτωλός είναι μια μαρτυρία της ζωοποιούς δύναμης του αναστημένου Χριστού (Β’ Κορινθίους 5:17).
