«…Αν μένει μέσα σας αυτό που ακούσατε εξαρχής, κι εσείς θα μένετε στον Υιό και στον Πατέρα» (Α’ Ιωάννου 2:24)

Ο ρόλος και η σημασία του Λόγου του Θεού στην Πνευματική ζωή του Χριστιανού αλλά και κάθε ανθρώπου διατυπώνεται εμφατικά μέσα στην Αγία Γραφή. Για παράδειγμα, ο Ιησούς Χριστός είπε, «…Μονάχα με ψωμί δεν θα ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού» (Ματθαίος 4:4) και ο απ. Παύλος έγραψε «Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη» (Β’ Τιμόθεο 3:16).Η καθημερινή, συστηματικήκαι επιμελής μελέτη του Λόγου του Θεού είναι άκρως απαραίτητη για τον άνθρωπο που βλέπει με σοβαρότητα τη σωτήρια χάρη και την ουράνια προοπτική του δίνει ο Θεός. Εν τούτοις, μερικές φορές και ακόμη και για μακρές περιόδους, μπορεί να υποβαθμίζεται η αξία της μελέτης του Λόγου του Θεού στη ζωή του πιστού.

Διαβάζουμε στηνΠαλαιά Διαθήκη ότι κατά τη περίοδο που βασίλευσε στον Ιούδα ο Ιωσίας(πρακτικά ο τελευταίος καλός βασιλιάς του Ιούδα)έκανε εργασίες αποκατάστασης του ναού του Κυρίου που είχε για άλλη μια φορά παραμεληθεί και απαξιωθεί. Διαβάζουμε ότι κατά τη διεξαγωγή των εργασιών, ο Χελκίας ο ιερέας βρήκε συμπτωματικάτο αντίγραφο του νόμου του Κυρίου που δόθηκε μέσω του Μωυσή (Β´ Χρονικών 34:14).Φαίνεται απίστευτο, αλλά ο Λόγος του Θεού είχε παραμεληθεί τόσο πολύ ώστε ολαός του Θεού είχεπραγματικά ξεχάσει ότι υπήρχε αντίγραφο του νόμου στο ναό. Όταν οι ιερείς διάβασαντο αντίγραφο του νόμου στο βασιλιά, εκείνος συγκλονισμένος έσκισε τα ρούχα του (34:19)και έδωσε εντολή να ρωτήσουν τον Κύριο τι πρέπει να κάνει. Όταν έλαβε απάντηση, ο βασιλιάς ανέβηκε στονοίκο του Κυρίου με όλους τους άντρες του Ιούδα και τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, μικρούς και μεγάλους και τους ιερείς και τους Λευίτες, και διάβασε στην ακρόασή τους όλα τα λόγια του βιβλίου. Μετά ο βασιλιάς έκανε μια συνθήκη ενώπιον του Κυρίου, για να ακολουθήσει ο ίδιος και όλοι οι κάτοικοι τον Κύριο και να τηρούν τις εντολές του (34: 29-32).

Τα περιστατικά αυτά που διαβάζουμε στη Παλαιά Διαθήκη, τόσο ως γεγονότα όσο και ως συμβολισμός έχουν μεγάλη αξία για τον άνθρωπο του Θεού στην οικονομία της Καινής Διαθήκης.

Η καθημερινή μελέτη του Λόγου του Θεού είναι μια συνήθεια που πρέπει να υπάρχει πλούσια στην Πνευματική του Χριστιανού και μερικοί από τους λόγους είναι…

Ο Λόγος του Θεού έχει τη δύναμη να σώζει

Διαβάζουμε, «Γι’ αυτό, αφού απορρίψετε κάθε ρυπαρότητα και περίσσεια κακίας, δεχθείτε με πραότητα τον λόγο που φυτεύθηκε μέσα σας, αυτόν που μπορεί να σώσει τις ψυχές σας» (βλ. Ιακώβου 1:21), «…δεν ντρέπομαι, βέβαια, το ευαγγέλιο του Χριστού για τον λόγο ότι, είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα» (βλ. Ρωμαίους 1:16, Α’ Κορινθίους 15:1-2, Β’ Τιμόθεο 3:14-14).

Ο Λόγος του Θεού έχει τη δύναμη να ενεργοποιήσει την πίστη

Ο απ. Παύλος γράφει, «Επομένως, η πίστη είναι διαμέσου της ακοής η δε ακοή διαμέσου του λόγου του Θεού» (Ρωμαίους 10:17)και ο Ιησούς είπε, «Αυτή δε η παραβολή σημαίνει: Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού (Λουκάς 8:11)». Αυτή η ιδιότητα του Λόγου του Θεού είναι πολύ σημαντική καθώς…

Χωρίς την πίστη δεν μπορεί κάποιος να ευαρεστήσει το Θεό

Διαβάζουμε, «Χωρίς, μάλιστα, πίστη είναι αδύνατον κάποιος να τον ευαρεστήσει επειδή, αυτός που προσέρχεται στον Θεό, πρέπει να πιστέψει, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης σ’ αυτούς που τον εκζητούν» (Εβραίους 11:6), «Ακόμα, καταφρόνησαν την επιθυμητή γη δεν πίστεψαν στον λόγο του» (Ψαλμοί 106:24) και, «…Αν δεν πιστεύετε, σίγουρα δεν θα στερεωθείτε».

Χωρίς την πίστη στον Κύριο δεν μπορεί κάποιοςνα σωθεί

Ο Ιησούς Χριστός είπε, «Σας είπα, λοιπόν, ότι θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας επειδή, αν δεν πιστέψετε ότι εγώ είμαι, θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας» (Ιωάννης 8:24).Ακόμη διαβάζουμε, «Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν κρίνεται όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού του Θεού» (βλ. Ιωάννης 3:18, 36, 6:40,Πράξεις 4:12).

Στο επόμενο μέρος θα δούμε μέσα από τη Γραφή πώς η μελέτη του Λόγου του Θεού όχι μόνο δίνει σωτηρία στον άνθρωπο αλλά και τον διατηρεί σε αυτή, πώς τον παρηγορεί, κ.α.