«…μάθετε από μένα επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά…» (Ματθαίος 11:29)

Διαβάζουμε στη Γραφή ότι η απόκτηση της γνώσης σχετικά με τον Ιησού Χριστό θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι μια καθημερινή Πνευματική προτεραιότητα του κάθε πιστού (Β’ Πέτρου 1:5). Η γνώση και ιδιαίτερα η επίγνωση του Ιησού Χριστού είναι το εφόδιο που βοηθάει έναν πιστό να αποφύγει τα μολύσματα του κόσμου όπως λέει ο Απόστολος Πέτρος (βλ. Β’ Πέτρου 2:20).

Έχοντας δει έως τώρα το ποιος είναι Χριστός και γιατί ήρθε στον κόσμο αυτό, συνεχίζουμε με τη μελέτη μας με τα ερωτήματα…

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Βασιλεύει

Ο απ. Παύλος γράφει ότι ο Θεός, με το υπερβολικό μέγεθος της δύναμής Του και σύμφωνα με την ενέργεια της κυριαρχικής Του εξουσίας, «…ανέστησε το Χριστό από τους νεκρούς, και τον κάθισε στα δεξιά του στα επουράνια, πιο πάνω από κάθε αρχή και εξουσία, και δύναμη και κυριότητα, και κάθε όνομα που ονομάζεται, όχι μονάχα σε τούτο τον αιώνα, αλλά και στον μέλλοντα και υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια του…» (βλ. Εφεσίους 1:19-23).

Μεσιτεύει για τους πιστούς

Ο απ. Παύλος γράφει, «Επειδή, ένας Θεός υπάρχει, ένας είναι και ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός» (Α’ Τιμόθεο 2:5), και, «Ποιος θα είναι εκείνος που τους κατακρίνει; Ο Χριστός είναι αυτός που πέθανε, επιπλέον δε και αναστήθηκε, ο οποίος και είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και μεσιτεύει για μας» (Ρωμαίους 8:34). Ακόμη διαβάζουμε, ότι ο Χριστός είναι σωτήρας και αιώνιος αρχιερέας «Γι’ αυτό, μπορεί και να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε για να μεσιτεύσει για χάρη τους» (Εβραίους 7:25, βλ. κ. Α’ Ιωάννη 2:1).

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Θα επιστρέψει για τους πιστούς Του

Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του, «Ας μη ταράζεται η καρδιά σας πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε. Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα ειδάλλως, θα σας έλεγα πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Και αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι εγώ» (Ιωάννης 14:1-3). Ο απ. Παύλος γράφει, «…δεδομένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα έπειτα, εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε, θα αρπαχτούμε μαζί τους, ταυτόχρονα, με σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα και έτσι, θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο» (Α’ Θεσσαλονικείς 4:16-17).

Θα κρίνει

Ο απ. Πέτρος κήρυξε στο σπίτι του Κορνήλιου «…μας παρήγγειλε να κηρύξουμε στον λαό, και να δώσουμε μαρτυρία, ότι αυτός [ο Χριστός] είναι ο ορισμένος από τον Θεό κριτής ζωντανών και νεκρών» (Πράξεις 10:42). Ο απ. Παύλος επίσης κήρυξε, «επειδή, [ο Θεός] προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς» (Πράξεις 17:31). Ακόμη ο Ιησούς είπε, «Δεδομένου ότι, ούτε ο Πατέρας κρίνει κανέναν, αλλά στον Υιό έδωσε όλη την κρίση» (Ιωάννης 5:22, βλ. κ. 5:26-27).

Θα εκδικηθεί

Διαβάζουμε, «…σε σας, όμως, που θλίβεστε, [είναι δίκαιο μπροστά στον Θεό να ανταποδώσει] άνεση μαζί μας, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθεί από τον ουρανό μαζί με τους αγγέλους της δύναμής του, μέσα σε φλόγα φωτιάς, κάνοντας εκδίκηση σ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό, και σ’ αυτούς που δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (βλ. Β’ Θεσσαλονικείς 1:6-9).

Θα ανταμείψει

Ο απ. Παύλος γράφει, «…τώρα, πλέον, μου απομένει το στεφάνι της δικαιοσύνης, το οποίο ο Κύριος θα μου αποδώσει κατά την ημέρα εκείνη, ο δίκαιος κριτής και όχι μονάχα σε μένα, αλλά και σε όλους όσους επιποθούν την επιφάνειά του» (Β’ Τιμόθεο 4:8. Βλ. κ. 2:5, Α’ Πέτρου 5:4, Ματθαίος 25:34).

Θα παραδώσει τη βασιλεία στον Πατέρα Θεό

Διαβάζουμε, «…ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη… Και όταν τα πάντα υποταχθούν σ’ αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ’ εκείνον ο οποίος υπέταξε σ’ αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, σε όλα» (Α’ Κορινθίους 15:24-28).