Κατηγορία: Διάφορα

Ανατολή από τον ουρανό

«Εγώ φως ήρθα στον κόσμο, για να μη μείνει μέσα στο σκοτάδι καθένας που πιστεύει σε μένα» (Ιωάννης 12:46)

Τα γεγονότα σχετικά με τη γέννηση του Ιησού Χριστού είναι θαυμαστά και περιγράφονται στην Αγία Γραφή με απλό και άμεσο τρόπο (Ματθαίος κεφ. 1, Λουκάς κεφ. 1,2).

Τα σπλάχνα του Χριστού

«Σε όλες τις θλίψεις τους θλιβόταν, και ο άγγελος της παρουσίας του τους έσωσε στην αγάπη του και στην ευσπλαχνία του» (Ησαΐας 63:9)

Στην επίγεια παρουσία Του ο Χριστός επέδειξε έναν πλούτο συναισθημάτων όπως χαρά, λύπη, αγαλλίαση, αδημονία, στενοχώρια, οργή κ.α.. Δεσπόζουσα θέση όμως μεταξύ των συναισθημάτων του Κυρίου είχε η φιλευσπλαχνία Του. Αναγνωρίζοντας κανείς στη Γραφή τις περιπτώσεις που πραγματικά κίνησαν τα σπλάχνα του Χριστού μπορεί να έχει θάρρος και βέβαιη ελπίδα ότι ο -αιώνια ίδιος (Εβραίους 13:8)- Χριστός νοιάζεται και για τις δικές του δυσκολίες. Μερικές από τις περιπτώσεις που ανέδειξαν τη φιλευσπλαχνία του Χριστού ήταν…

Η αλήθεια θα σας ελευθερώσει

«Αν, λοιπόν, ο Υιός σας ελευθερώσει, θα είστε πραγματικά ελεύθεροι» (Ιωάννης 8:36)

Διαβάζουμε στη Γραφή ότι ο Ιησούς Χριστός έλεγε στους Ιουδαίους που είχαν πιστέψει σ’ αυτόν, «Αν εσείς μείνετε στον δικό μου λόγο, είστε αληθινά μαθητές μου και θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει» (Ιωάννης 8:31-32). Τι είναι όμως αλήθεια και από τι ελευθερώνει;

Ετοιμάσου να συναντήσεις τον Θεό σου (Μέρος Β´)

«…επιμεληθείτε να βρεθείτε μπροστά του με ειρήνη, χωρίς κηλίδα και χωρίς ψεγάδι» (Β’ Πέτρου 3:14)

Είναι αναπόφευκτο ότι όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή θα συναντήσουν τον Δημιουργό Τους και ο Λόγος του Θεού ασχολείται εκτενώς με το να προετοιμάσει τις συνθήκες ώστε αυτή η συνάντηση να αποβεί προς ευλογία για τον άνθρωπο και δόξα για τον Θεό.

Ετοιμάσου να συναντήσεις τον Θεό σου (Μέρος Α´)

«Διά τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι…» (Ματθαίος 24:44)

Ο Χριστιανισμός δεν είναι μια συλλογή ηθικοπλαστικών κειμένων ενός σοφού δασκάλου/ηγέτη αλλά η κορύφωση, αποκάλυψη και εφαρμογή ενός σχεδίου αγάπης, θυσίας και μυστηριώδους σοφίας που με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος μπορεί να οδηγήσει κάθε άνθρωπο στην αποκατάστασή του στην ευλογημένη παρουσία του δημιουργού του, όταν τον συναντήσει ξανά.

Ο εξέχων ρόλος του Αγίου Πνεύματος (Μέρος Β´)

«Όχι με δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το Πνεύμα μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων» (Ζαχαρίας 4:6β)

Είδαμε στο προηγούμενο μέρος κάποια παραδείγματα από την ενεργό συμμετοχή του Αγίου Πνεύματος ζωή και στο έργο του Χριστού: στη σύλληψή Του από την παρθένο Μαρία, στην επαγγελία της έλευσής Του, στη βάπτισή Του, στη δοκιμασία Του στην έρημο, στην ενδυνάμωσή Του στο έργο Του, στη λυτρωτική προσφορά του εαυτού Του και στην Ανάστασή Του.

Στη συνέχεια θα δούμε μερικά παραδείγματα από τον εξέχοντα ρόλο του Αγίου Πνεύματος στη ζωή του Χριστιανού.

Ο εξέχων ρόλος του Αγίου Πνεύματος (Μέρος Α´)

«Όχι με δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το Πνεύμα μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων» (Ζαχαρίας 4:6β)

Είναι αδύνατο να διαβάσει κανείς το Λόγο του Θεού και να μη διακρίνει τον εξέχοντα ρόλο του Αγίου Πνεύματος. Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν περισσότερες από ογδόντα αναφορές στο Άγιο Πνεύμα (όπως για παράδειγμα, «Μη με απορρίψεις από το πρόσωπό σου και το πνεύμα σου το άγιο μη το αφαιρέσεις από μένα» (Ψαλμοί 51:11), «…η γη ήταν άμορφη και έρημη… Και Πνεύμα Θεού φερόταν επάνω στην επιφάνεια των νερών» (Γένεση 1:2)) και στην Καινή Διαθήκη περισσότερες από διακόσιες εξήντα.

Η ανάληψη του Χριστού

«…γιατί στέκεστε κοιτάζοντας στον ουρανό;» (Πράξεις 1:11)

Διαβάζουμε στη Γραφή ότι ο Ιησούς Χριστός μετά την ανάστασή Του, φανέρωσε τον εαυτό του ζωντανό με πολλά τεκμήρια στους αποστόλους, καθώς εμφανιζόταν σ’ αυτούς για 40 ημέρες, λέγοντάς τους τα σχετικά με τη βασιλεία του Θεού. Την τελευταία ημέρα της παρουσίας Του, αφού τους έδωσε κάποιες τελικές πληροφορίες για την έλευση του Αγίου Πνεύματος, «…ενώ αυτοί τον έβλεπαν, αναλήφθηκε και από κάτω του μια νεφέλη τον πήρε από τα μάτια τους» (Πράξεις 1:9). Η ανάληψη του Χριστού είναι πολύ σημαντικό γεγονός επειδή μέσω αυτής…

Πάταξε τον ποιμένα!

«Όλοι θα σκανδαλιστείτε με μένα αυτή τη νύχτα» (Μάρκος 14:27)

Στην Αγία Γραφή, η σχέση του Θεού με τους πιστούς παρομοιάζεται με τη σχέση ενός ποιμένα με το ποίμνιό του. Ο Θεός είναι εκείνος που δεσμεύεται να καλύπτει όλες τις ανάγκες για ηγεσία, καθοδήγηση, πρόνοια και προστασία του λαού Του. Διαβάζουμε

Φθαρτά και άφθαρτα

«…ο οποίος, αφενός μεν κατήργησε τον θάνατο, αφετέρου δε έφερε σε φως τη ζωή και την αφθαρσία διαμέσου του ευαγγελίου.» (Β’ Τιμόθεο 1:10)

Στο Λόγο του Θεού, διαβάζουμε συχνά αναφορές και παραπομπές σε αξίες, έννοιες και ζωντανές υπάρξεις που έχουν την ιδιότητα της αφθαρσίας. Μάλιστα ο Χριστιανός προτρέπεται να εκφράζει έμπρακτα την εκζήτηση να γίνει μέτοχος της αφθαρσίας που υπόσχεται η χάρη του Θεού. Διαβάζουμε μερικά παραδείγματα αφθαρσίας…