«Επειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου του θανάτου του Υιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του (Ρωμαίους 5:10)
Οι σύγχρονες κοινωνίες προβάλλουν ως ύψιστη αρετή τη συμφιλίωση ανάμεσα στους λαούς και τα έθνη, με στόχο όλοι οι άνθρωποι να ζήσουν ειρηνικά και αρμονικά. Δεν χρειάζεται όμως πολλή προσπάθεια για να διαπιστώσει κανείς ότι, αντιθέτως, οι άνθρωποι προσφεύγουν όλο και περισσότερο στην απομόνωση, τη μοναξιά και την έχθρα. Το γεγονός αυτό δεν είναι παράξενο αφού όπως είδαμε και στο προηγούμενο μέρος, ο Λόγος του Θεού λέει πως οι άνθρωποι είναι αποξενωμένοι από τον Θεό και εχθροί Του κατά τη διάνοια και τα πονηρά έργα τους. Λόγω της αμαρτίας του ο άνθρωπος είναι πνευματικά νεκρός και υποχείριο στις επιρροές του διαβόλου και του εγωκεντρικού κοσμικού φρονήματος, λόγω της ανυπακοής και της ψευδαίσθησης της αυτάρκειάς του.
Σε αυτήν την απελπιστική κατάσταση του ανθρώπινου γένους ο Θεός δεν κράτησε «σκληρό πρόσωπο» αλλά έδειξε την απεριόριστη αγάπη Του στέλνοντας το ίδιο τον Υιό Του, Ιησού Χριστό, να θυσιαστεί θέλοντας να συμφιλιωθεί με τον άνθρωπο ώστε να επιστρέψει στη σχέση ζωής που είχε μαζί του αρχικά.
Διαβάζουμε, «Κι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα τώρα, όμως, σας συμφιλίωσε προς τον εαυτό του, διαμέσου του σώματος της σάρκας του, διαμέσου του θανάτου, για να σας παραστήσει μπροστά του αγίους και χωρίς ψεγάδι και χωρίς κατηγορία» (Κολοσσαείς 1:21-22). Η συμφιλίωση με τον Θεό είναι η μεγαλύτερη ανάγκη της ψυχής μας, και ταυτόχρονα, το μεγαλύτερο δώρο του Θεού.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ο άνθρωπος πρέπει να συμφιλιωθεί με το Θεό, μερικοί από τους οποίους είναι…
Επειδή εξ αρχής δημιουργηθήκαμε για να έχουμε σχέση με τον Θεό.
Διαβάζουμε, «Και ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα σύμφωνα με την εικόνα του Θεού τον δημιούργησε αρσενικό και θηλυκό τους δημιούργησε» (Γένεση 1:27), και «…άκουσαν τη φωνή του Κυρίου του Θεού, να περπατάει στον παράδεισο προς το δειλινό…» (Γένεση 3:8). Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε «κατ’ εικόνα Θεού» για να ζήσει σε κοινωνία μαζί Του. Χωρίς τον Θεό, ο άνθρωπος ζει σε πνευματικό κενό και η ψυχή σου δεν θα βρει ποτέ ανάπαυση, αν δεν επιστρέψει σ’ Εκείνον που τον έπλασε.
Επειδή η κρίση του Θεού είναι βέβαιη
Διαβάζουμε, «Και καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση» (Εβραίους 9:27) και «Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τους καιρούς της άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τους ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν επειδή, προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς» (Πράξεις 17:30-31). Δεδομένου ότι δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία μετά τον θάνατο, είναι καλύτερα να σταθεί κανείς σήμερα μπροστά στον Σωτήρα, παρά αύριο μπροστά στον Κριτή.
Επειδή ο Θεός έκανε το πρώτο βήμα
Ο Θεός μας αγάπησε ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί. Διαβάζουμε, «Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας πολύ περισσότερο, λοιπόν, αφού τώρα ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με βάση το αίμα του, θα σωθούμε από την οργή διαμέσου αυτού…» (Ρωμαίους 5:8). Ο Θεός πήρε την πρωτοβουλία της αγάπης Του να κατέβει μέχρι εμάς, για να μας ανεβάσει κοντά Του στον Ουρανό του (βλ. κ. Φιλιππησίους 2:5-8).
Επειδή η συμφιλίωση μας δίνει αιώνια ζωή
Διαβάζουμε, «Και η μαρτυρία είναι τούτη, ότι: Ο Θεός έδωσε σε μας αιώνια ζωή, κι αυτή η ζωή είναι μέσα στον Υιό του. Εκείνος που έχει τον Υιό, έχει τη ζωή εκείνος που δεν έχει τον Υιό του Θεού, τη ζωή δεν έχει.» (Α’ Ιωάννη 5:11-12). Η συμφιλίωση με τον Θεό δεν είναι μόνο για σήμερα, είναι για την αιωνιότητα. Η αιώνια ζωή δεν ξεκινά μετά τον θάνατο – ξεκινά με τον Χριστό.
Επειδή ο Σταυρός είναι η οριστική και τέλεια πράξη συμφιλίωσης
Διαβάζουμε, «Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη του Θεού διαμέσου αυτού» (Β’ Κορινθίους 5:21). Ο Ιησούς πήρε τη θέση μας, πλήρωσε στο Σταυρό για την αμαρτία μας και τώρα μας καλεί να συμφιλιωθούμε με τον Θεό.
Δημήτριος Μάστορης