«…διότι εγώ ζω και σεις θέλετε ζη (Ιωάννης 14:19)
Διαβάζουμε από το Λόγο του Θεού την περιγραφή της επίγειας παρουσίας του Ιησού Χριστού: «Και αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε με Πνεύμα, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα» (Α’ Τιμόθεο 3:16). Διαβάζουμε ακόμη, «…ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον… Επειδή, καθόσον πέθανε, πέθανε μια για πάντα για την αμαρτία αλλά, καθόσον ζει, ζει για τον Θεό (Ρωμαίους 6:9-10)». Ένα από τα συμπεράσματα που εξάγονται από τις παραπάνω περικοπές είναι ότι ο Ιησούς Χριστός σήμερα είναι ζωντανός και υπηρετεί τα σχέδια του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων. Βλέπουμε ακόμη από τη Γραφή ότι, σήμερα, ο αιώνια ζωντανός Ιησούς Χριστός…
1. ΕΙΝΑΙ Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΛΙΘΟΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΜΑΣΤΕ
Διαβάζουμε, «Στον οποίο [Κύριο] καθώς προσέρχεστε, σαν σε μια ζωντανή πέτρα, αποδοκιμασμένη μεν από τους ανθρώπους, στον Θεό όμως εκλεκτή, πολύτιμη, κι εσείς, σαν ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε ως πνευματικός οίκος, άγιο ιεράτευμα…» (Α’ Πέτρου 2:3-5, βλ. κ. Ησαΐας 28:16, Ιωάννης 5:26). Ο Ιησούς Χριστός περιγράφεται ως το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται η Εκκλησία, και πάνω στο οποίο πρέπει να συνεχίσει να στηρίζεται. Επίσης, η πέτρα ή το θεμέλιο ονομάζεται «ζωντανό», υποδηλώνοντας ότι είναι η πηγή ζωής για όλους τους πιστούς που είναι ενωμένοι μαζί Του καθώς οι πέτρες ενός κτιρίου δεν χρησιμεύουν παρά μόνο καθώς καταλαμβάνουν τις κατάλληλες θέσεις τους σε ένα κτίριο, και στηρίζονται στο θεμέλιο.
2. ΕΙΝΑΙ Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΡΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ
Ο Ιησούς Χριστός είπε, «Εγώ είμαι ο άρτος ο ζωντανός, που κατέβηκε από τον ουρανό. Αν κάποιος φάει απ’ αυτόν τον άρτο, θα ζήσει στον αιώνα. Και, μάλιστα, ο άρτος τον οποίο εγώ θα δώσω, είναι η σάρκα μου, που εγώ θα δώσω χάρη της ζωής του κόσμου» (βλ. Ιωάννης 6:51-58, 6:35, 6:48). Έχοντας μιλήσει νωρίτερα για το ψωμί που τρέφει την ψυχή και προφυλάσσει από το θάνατο, ο Ιησούς στρέφει την προσοχή των ακροατών Του στο ότι το ψωμί σήμαινε τη σάρκα του, (τη ζωή του), την οποία ήταν έτοιμος να παραδώσει για να σώσει τη ζωή του κόσμου και ότι, καμία ψυχή δεν θα μπορούσε να σωθεί παρά μόνο με την αξία του θανάτου Του
3. ΕΙΝΑΙ Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
Διαβάζουμε, «Έχοντας, λοιπόν, αδελφοί, την παρρησία να μπούμε μέσα στα άγια, διαμέσου του αίματος του Ιησού, μέσα από έναν νέο και ζωντανό δρόμο, τον οποίο καθιέρωσε σε μας διαμέσου του καταπετάσματος, δηλαδή, της σάρκας του…» (βλ. Εβραίους 10:19-23, Ιωάννης 14:6). Ο δρόμος της πίστης, μέσα από τον οποίο ζουν πραγματικά οι πιστοί είναι αυτός που καθιέρωσε για εμάς ο Ιησούς Χριστός μέσα από το καταπέτασμα, δηλαδή τη σάρκα Του. Έτσι, τραυματίζοντας το σώμα του Χριστού, φανερώθηκε ο Θεός, και άνοιξε ο δρόμος προς τον ουρανό.
4. ΕΙΝΑΙ Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ
Διαβάζουμε, «…εκείνος, όμως, επειδή μένει στον αιώνα, έχει αμετάθετη την ιεροσύνη. Γι’ αυτό, μπορεί και να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε για να μεσιτεύσει για χάρη τους» (Εβραίους 7:23-25, 12:22, 4:14-15). Επειδή ο Ιησούς είναι ο αιώνιος αρχιερέας και έχει προσφέρει τη μόνη κατάλληλη θυσία, είναι σε θέση να σώζει εντελώς, από τη δύναμη, την ενοχή, τη φύση και την τιμωρία της αμαρτίας, πάντα, και μέσα και μέσα σε όλους τους χρόνους, τους τόπους και τις περιστάσεις αλλά μέσα και μέσα σε όλες τις εποχές αφού ζει πάντα για να μεσολαβεί για τους πιστούς.
5. ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Διαβάζουμε, «Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου της ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, σε μια κληρονομία άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι φυλαγμένη για μας στους ουρανούς» (Α’ Πέτρου 1:3). Η ζωντανή ελπίδα δεν στηρίζεται σε μια εικασία ή ένα απλό συναίσθημα, αλλά απορρέει από την επίγνωση της δύναμης, της πιστότητας και της χρηστότητας του Θεού. Η ζωντανή ελπίδα αναζωογονεί την καρδιά, στηρίζει την ψυχή, προέρχεται από την ανάσταση του Χριστού και διαβεβαιώνει ότι καθώς εκείνος ζει, όμοια θα ζουν και πιστοί.
Δημήτριος Μάστορης