«…παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας…» (Ησαΐας 9:6)

Η γέννηση του Χριστού σηματοδότησε την αρχή της εκπλήρωσης των επαγγελιών του Θεού για τη λύτρωση και αποκατάσταση του ανθρώπινου γένους. Περισσότερα από επτακόσια χρόνια προ Χριστού ο προφήτης Ησαΐας είπε, «…Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και το όνομά του θα αποκληθεί Εμμανουήλ» (Ησαΐας 7:14). Ακόμη, διαβάζουμε, «Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας του Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης…» (βλ. Ησαΐας 9:6-7). Όταν ο άγγελος Γαβριήλ επισκέφτηκε την παρθένο Μαριάμ, της είπε, «…θα μείνεις έγκυος, και θα γεννήσεις έναν γιο και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ. Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός του Υψίστου…» (Λουκάς 1:31-33. Βλ. κ. Β’ Σαμουήλ 7:12, Δανιήλ 2:44, Μιχαίας 5:2,4-5). Η γέννηση του Χριστού σήμανε με τη σειρά της τρεις σημαντικές αλήθειες για τους πιστούς της Καινής Διαθήκης:

Ότι θα είναι ο Θεός μαζί μας

Διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη, «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός» (Ματθαίος 1:23). Από τη μεγάλη Του αγάπη για το (επαναστατημένο και εχθρικό εναντίον Του) ανθρώπινο γένος ο δημιουργός Θεός αποφάσισε να γίνει ο ίδιος μέτοχος της δημιουργίας Του δια της ενσάρκωσης Λόγου Του του και Υιού Του ώστε να μπορέσει να φέρει με δικαιοσύνη σε πέρας το αναγκαίο έργο της λύτρωσης. Διαβάζουμε, «Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά έγιναν κοινωνοί σάρκας και αίματος, κι αυτός παρόμοια έγινε μέτοχος από τα ίδια, για να καταργήσει, διαμέσου του θανάτου, αυτόν που έχει το κράτος του θανάτου, δηλαδή, τον διάβολο» (Εβραίους 2:14). Μάλιστα η απόφαση του Θεού να είναι μαζί με τους ανθρώπους δεν έχει προσωρινό χαρακτήρα αλλά παντοτινό. Ο Ιησούς Χριστός λίγο πριν αναληφθεί στον ουρανό είπε στους μαθητές Του, «…δέστε, εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες [πάντα], μέχρι τη συντέλεια του αιώνα [για πάντα] (Ματθαίος 28:20. Βλ. κ. Δευτερονόμιο 31:8, Εβραίους 13:5).

Ότι θα είναι ο Θεός υπέρ μας

Ο άγγελος Γαβριήλ μιλώντας στον Ιωσήφ για τη γέννηση του Χριστού έδωσε την υπόσχεση ότι, «…αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους» (Ματθαίος 1:21, Ιωάννης 1:29) και αργότερα ο ίδιος ο Χριστός είπε ότι, «δεν ήλθε διά να υπηρετηθεί, αλλά διά να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή αυτού λύτρο αντί πολλών» (βλ. Μάρκος 10:45). Ο Χριστός με το τέλειο λυτρωτικό του έργο δια της θυσίας Του, αποκατέστησε πλήρως τη σχέση του πιστού ανθρώπου με τον Θεό. Διαβάζουμε, «Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» και, «…Αν ο Θεός είναι μαζί μας [υπέρ ημών], ποιος θα είναι εναντίον μας; …Ποιος θα κατηγορήσει τούς εκλεκτούς του Θεού; Ο Θεός είναι αυτός που τους ανακηρύσσει δίκαιους. Ποιος θα είναι εκείνος που τους κατακρίνει; Ο Χριστός είναι αυτός που πέθανε, επιπλέον δε και αναστήθηκε, ο οποίος και είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και μεσιτεύει για μας» (Ρωμαίους 5:1-2, 8:31-34).

Ότι θα είναι ο Χριστός μέσα μας

Διαβάζουμε στη Γραφή για το «επτασφράγιστο» μυστήριο του Θεού, την πρόθεσή Του όχι μόνο να είναι μαζί με τον άνθρωπο αλλά να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο, «…το μυστήριο που ήταν κρυμμένο από τους αιώνες και από τις γενεές, τώρα όμως φανερώθηκε στους αγίους του στους οποίους ο Θεός θέλησε να φανερώσει, ποιος είναι ο πλούτος της δόξας τούτου του μυστηρίου στα έθνη, που είναι ο Χριστός μέσα σας, η ελπίδα της δόξας» (βλ. Κολοσσαείς 1:26-27). Το «παιδί που γεννήθηκε σε εμάς», ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ήρθε με την αποστολή να δώσει τη ζωή του για τον άνθρωπο ώστε να μπορέσει να ζήσει ξανά τη ζωή του μέσα στον άνθρωπο. Η εκπλήρωση όλων των παραπάνω φαίνεται να κορυφώνεται και να εξηγείται με την οριστική έκφραση της βουλής του Θεού όταν όλα τελειώνουν στο βιβλίο της Αποκάλυψης: «Και άκουσα μια δυνατή φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: Δέστε, η σκηνή του Θεού μαζί με τους ανθρώπους, και θα σκηνώσει μαζί τους, κι αυτοί θα είναι λαοί του, κι αυτός ο Θεός θα είναι μαζί τους Θεός τους» (Αποκάλυψη 21:3).