«Όλη η δόξα της θυγατέρας του βασιλιά είναι από μέσα…» (Ψαλμοί 45:13)

Ο Θεός είναι εκείνος στον οποίο ανήκουν τα πάντα και τα έχτισε δια του Λόγου Του (βλ. Εφεσίους 3:9, Γένεση 2:3, Αποκάλυψη 10:6). Κατά μία έννοια όμως, υπάρχει «κάτι» που ο Θεός χρειάστηκε να πληρώσει (και μάλιστα πολύ ακριβά) για να το αποκτήσει: Την εκκλησία. Είναι αυτονόητο ότι η μόνη εκκλησία που αρμόζει και αξίζει σε έναν ένδοξο Θεό είναι μια «ένδοξη εκκλησία». Διαβάζουμε στη Γραφή ότι Χριστός θυσιάστηκε για την εκκλησία ώστε, «να την παραστήσει στον εαυτό του εκκλησία ένδοξη, χωρίς να έχει κάποια κηλίδα ή ρυτίδα ή κάτι αυτού του είδους, αλλά για να είναι αγία και χωρίς ψεγάδι» (Εφεσίους 5:25-27).

Μέσα στη Γραφή βλέπουμε ότι η ένδοξη εκκλησία είναι μια εκκλησία για την οποία ο Χριστός…

Έδωσε υπόσχεση ότι θα οικοδομήσει: Διαβάζουμε την υπόσχεση που έδωσε ο Κύριος ότι θα οικοδομήσει την εκκλησία του επάνω στη θεμέλια ομολογία του απ. Πέτρου: «Και εγώ, μάλιστα, σου λέω ότι: Εσύ είσαι ο Πέτρος, και επάνω σ’ αυτήν την πέτρα θα κτίσω την εκκλησία μου…» (Ματθαίος 16:18).

Την αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό Του για χάρη της: Ο απ. Παύλος γράφει, «Οι άνδρες, αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη της» (Εφεσίους 5:25).

Έδωσε το αίμα Του για να την αποκτήσει: Ο απ. Παύλος στη Μίλητο αποχαιρετώντας τους πρεσβύτερους της Εφέσου είπε, «Προσέχετε, λοιπόν, στον εαυτό σας, και σε ολόκληρο το ποίμνιο … για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού, που απέκτησε με το ίδιο του το αίμα» (Πράξεις 20:28).

Έγινε η κεφαλή της: Ο Χριστός είναι δίκαια και άξια η κεφαλή της ένδοξης εκκλησίας επειδή ο ίδιος έγινε με το έργο Του πρωτεύων σε όλα όπως διαβάζουμε, «κι αυτός είναι η κεφαλή του σώματος, της εκκλησίας ο οποίος είναι αρχή, πρωτότοκος από τους νεκρούς, για να γίνει αυτός πρωτεύων σε όλα» (Κολοσσαείς 1:18, βλ. κ. Εφεσίους 1:22-23, Αποκάλυψη 1:5).

Την αγίασε και καθάρισε με την αλήθεια του Λόγου: Ο Χριστός προσευχόμενος στον Πατέρα Θεό είπε, «Αγίασέ τους μέσα στην αλήθεια σου ο λόγος ο δικός σου είναι αλήθεια» (Ιωάννης 17:17) και σε άλλο σημείο είπε, «Τώρα, εσείς είστε καθαροί, εξαιτίας του λόγου που σας μίλησα» (Ιωάννης 15:3, βλ. κ. Εφεσίους 5:26).

Την έλουσε και καθάρισε δια του πολύτιμου αίματός Του: Ο απ. Ιωάννης γράφει στο βιβλίο της Αποκάλυψης, «…σ’ αυτόν που μας αγάπησε, και μας έλουσε από τις αμαρτίες μας με το αίμα του…» (βλ. Αποκάλυψη 1:4-5). Ο απ. Πέτρος γράφει επίσης, «ξέροντας ότι δεν λυτρωθήκατε… με φθαρτά, ασήμι ή χρυσάφι, αλλά με το πολύτιμο αίμα του Χριστού, ως αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα» (Α’ Πέτρου 1:18-19, βλ. κ. Γαλάτες 1:4, Κολοσσαείς 1:21-22).

Είναι ο σωτήρας της: Διαβάζουμε, «ο άνδρας είναι η κεφαλή της γυναίκας, όπως και ο Χριστός είναι η κεφαλή της εκκλησίας, κι αυτός είναι ο σωτήρας του σώματος» (Εφεσίους 5:23).

Της δίνει τη δυνατότητα να παραμένει καθαρή: Ο απ. Ιωάννης γράφει, «Αν, όμως, περπατάμε μέσα στο φως, όπως αυτός είναι μέσα στο φως, έχουμε κοινωνία ο ένας με τον άλλον, και το αίμα του Ιησού Χριστού, του Υιού του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία» (Α’ Ιωάννη 1:7). Ακόμη ο Ιησούς είπε, «… Εκείνος που είναι λουσμένος δεν έχει ανάγκη παρά μονάχα τα πόδια να πλύνει… κι εσείς χρωστάτε να πλένετε ο ένας τα πόδια του άλλου» (Ιωάννης 13:10,14).

Την προτρέπει να προσέχει τον εαυτό της: Ο απ. Πέτρος γράφει, «Γι’ αυτό, αγαπητοί… επιμεληθείτε να βρεθείτε μπροστά του… χωρίς κηλίδα και χωρίς ψεγάδι» (Β’ Πέτρου 3:14) και, «καθώς εκείνος που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι» (Α’ Πέτρου 1:15-16). Ο απ. Ιωάννης γράφει, «καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός» (Α’ Ιωάννη 3:3, Ιακώβου 1:27). Ο απ. Παύλος γράφει, «…να γίνεστε άμεμπτοι και ακέραιοι, παιδιά του Θεού, χωρίς ψεγάδι…» (βλ. Φιλιππησίους 2:14-15, Κολοσσαείς 3:12-13, Α’ Κορινθίους 3:16-17, 6:9-11).

Την βοηθάει να ετοιμαστεί για το γάμο της μαζί Του: Διαβάζουμε στην Αποκάλυψη, «Ας χαιρόμαστε και ας νιώθουμε αγαλλίαση και ας δώσουμε σ’ αυτόν τη δόξα επειδή, ήρθε ο γάμος του Αρνίου, και η γυναίκα του ετοίμασε τον εαυτό της» (Αποκάλυψη 19:7).