«Να χαίρεστε στον Κύριο πάντοτε· θα το πω ξανά: Να χαίρεστε» (Φιλιππησίους 4:4)
Η χαρά αποτελεί σταθερή επιδίωξη του ανθρώπου και η πραγματικότητα είναι ότι είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα, ακόμη και τα μεγαλύτερα λάθη, προκειμένου να τη ζει κάθε στιγμή στη ζωή του. Αυτός όμως ο οποίος πρώτος θέλει τη χαρά στη ζωή του ανθρώπου είναι ο ίδιος ο Θεός. Είδαμε στο προηγούμενο μέρος (Α´) ότι ο Θεός έχει φροντίσει ώστε ο άνθρωπος να έχει τη δυνατότητα να αντλεί χαρά μέσα από πολλές πηγές στην καθημερινή του ζωή. Σε φυσικό επίπεδο, ο άνθρωπος μπορεί να απολαμβάνει τη χαρά μέσα από τη νιότη του, την εργασία του, την οικογένειά του και γενικότερα όλα τα τέλεια δώρα που δίνει ο Θεός. Στο Πνευματικό επίπεδο ο άνθρωπος που ζει τη ζωή του κοντά στο Θεό, μπορεί να απολαμβάνει διά της πίστης του πρώτα από όλα τη χαρά της σωτηρίας του, τη χαρά της βασιλείας του Θεού και φυσικά τη χαρά που οφείλεται στην καρποφορία του Αγίου Πνεύματος. Έχοντας δει κανείς στη Γραφή ότι η χαρά είναι το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο, μπορεί να αναρωτηθεί το «γιατί» ο Θεός θέλει να χαίρεται το πλάσμα Του και ακόμη περισσότερο το παιδί Του που τον έχει αναγνωρίσει ως δημιουργό και Πατέρα.
Βλέπουμε μέσα στο Λόγο του Θεού ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη από χαρά ώστε να μπορεί να παίρνει δύναμη. Η λύπη, η ανησυχία η αγωνία και το άγχος είναι βάρος για το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου και τον οδηγούν στην απογοήτευση ενώ η χαρά τον ανορθώνει. Διαβάζουμε για παράδειγμα, «Η λύπη στην καρδιά του ανθρώπου, την ταπεινώνει ενώ ο καλός λόγος την ευφραίνει» (Παροιμίες 12:25), και, «Η καρδιά που ευφραίνεται, φαιδρύνει το πρόσωπο όμως, από τη λύπη της καρδιάς καταθλίβεται το πνεύμα» (Παροιμίες 15:13), και ακόμη, «Όλες οι ημέρες του θλιμμένου είναι κακές ενώ εκείνος που ευφραίνεται στην καρδιά, έχει παντοτινή ευωχία» (Παροιμίες 15:15). Μάλιστα, είναι τόσο σημαντική η επίδραση της λύπης στη ζωή του ανθρώπου ώστε συχνά έχει επίπτωση στη φυσική κατάστασή του και κάποιες ασθένειες αποτελούν απόρροια του άγχους, του εκνευρισμού και της λύπης. Στον αντίποδα, είναι διαπιστωμένο ότι η χαρά έχει σημαντικό ρόλο στην ανάρρωση, τη θεραπεία και γενικότερα την πορεία μιας ασθένειας γι αυτό και κατά μια έννοια είναι αναπόσπαστο μέρος της «συνταγογράφησης» για όλες τις αρρώστιες. Ο Λόγος του Θεού λέει σχετικά, «Η καρδιά που ευφραίνεται, δίνει ευεξία σαν γιατρικό ενώ το πνεύμα του καταθλιμμένου ξεραίνει τα κόκαλα» (Παροιμίες 17:22).
Ακόμη σημαντικότερος όμως είναι ο Πνευματικός ρόλος που έχει η χαρά επειδή…
Δίνει στον άνθρωπο δύναμη ώστε να πορεύεται στο δρόμο της ζωής του
Διαβάζουμε στο βιβλίο του Νεεμία όταν αναγνώστηκε και επεξηγήθηκε το θέλημα του Θεού (Νόμος) στο λαό, τους είπε, «Πηγαίνετε, φάτε παχιά, και πιείτε γλυκά κρασιά, και στείλτε μερίδες και σ’ εκείνους που δεν έχουν τίποτε ετοιμασμένο επειδή, η ημέρα αυτή είναι άγια στον Κύριό μας και μη λυπάστε επειδή, η χαρά του Κυρίου είναι η δύναμή σας» (Νεεμίας 8:10).
Είναι απαραίτητη ώστε να περισσεύει ο Χριστιανός στην ελπίδα