«Αγαπητοί, μη πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο» (Α’ Ιωάννου 4:1)

Ο Λόγος του Θεού προειδοποιεί ρητά για τον κίνδυνο των ψευδοδιδασκαλιών λέγοντας στο Χριστιανό να εξετάζει και να μην πιστεύει σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε δεν είναι από τον Θεό. Στα προηγούμενα μέρη (Α´ και Β´) της μελέτης είδαμε μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα ψευδοδιδασκάλων και ψευδοπροφητών. Η Γραφή όμως δίνει επίσης και πολλά παραδείγματα που καταδεικνύουν τις συνέπειες της αποδοχής της πλάνης των ανθρώπων αυτών. Μερικές από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων είναι…

Το φίδι στον παράδεισο

Κατά μία έννοια, ο πρώτος ψευδοδιδάσκαλος είναι ο πατέρας του ψέματος, ο ίδιος ο διάβολος (Ιωάννης 8:44). Το πρώτο του καταγεγραμμένο ψέμα ο διάβολος το δίδαξε στους πρωτόπλαστους, λέγοντάς τους ότι ο Θεός τους απαγόρευσε να φάνε από τον καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού φοβούμενος μήπως γίνουν και εκείνοι θεοί και επί πλέον ότι δεν εννοεί πραγματικά τα λόγια Του γιαυτό και δεν πρόκειται φυσικά να πεθάνουν αν τον παρακούσουν (βλ. Γένεση 3:1-5). Η συνέχεια ασφαλώς είναι γνωστή, καθώς και τα αποτελέσματα. Ο απ. Παύλος γράφει, «…η γυναίκα, αφού εξαπατήθηκε, διέπραξε παράβαση» (Α’ Τιμόθεο 2:14) και, «Φοβάμαι, όμως, μήπως, όπως το φίδι με την πανουργία του εξαπάτησε την Εύα, διαφθαρεί έτσι ο νους σας, ξεπέφτοντας από την απλότητα που υπάρχει στον Χριστό» (Β’ Κορινθίους 11:3).

Οι δέκα κατάσκοποι στην Kάδης-βαρνή

Όταν οι απεσταλμένοι να κατασκοπεύσουν τη γη Χαναάν επέστρεψαν στην Kάδης-βαρνή, δυσφήμησαν τη γη λέγοντας ότι δεν θα μπορούσε να κατακτηθεί, αποθαρρύνοντας το λαό και οδηγώντας τον στο να μην επιχειρήσει καν να εισέλθει στη γη που ο Θεός είχε υποσχεθεί ότι θα του χαρίσει. Διαβάζουμε, «Και δυσφήμησαν τη γη, που κατασκόπευσαν, προς τους γιους Ισραήλ… Και όλοι οι γιοι Ισραήλ γόγγυζαν ενάντια στον Μωυσή και στον Ααρών, και ολόκληρη η συναγωγή τούς είπε… γιατί ο Κύριος μας έφερε σ’ αυτή τη γη… Δεν ήταν καλύτερο σε μας να επιστρέψουμε στην Αίγυπτο;» (βλ. Αριθμοί 13:27-14:3).

Οι ψευδοπροφήτες της Παλαιάς Διαθήκης

Στην Παλαιά Διαθήκη, οι πιστοί προφήτες του Θεού συχνά επέπλητταν τους ψευδοπροφήτες που που οδηγούσαν το λαό του Θεού στην αμαρτία. Διαβάζουμε, «Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Μη ακούτε τα λόγια των προφητών, αυτών… αυτοί σας κάνουν μάταιους μιλούν οράσεις από την καρδιά τους, όχι από το στόμα τού Κυρίου… λέγοντας: Είδα όνειρο, είδα όνειρο… Μέχρι πότε θα είναι αυτό στην καρδιά των προφητών, που προφητεύουν ψέμα;…» (βλ. Ιερεμίας 23:13-14,16,21,25-26,32) και «…Επειδή, με τα ψέματα θλίψατε την καρδιά τού δικαίου, που εγώ δεν λύπησα και ενισχύσατε τα χέρια του κακούργου, ώστε να μη επιστρέψει από τον πονηρό του δρόμο, για να σώσω τη ζωή του» (βλ. Ιεζεκιήλ 13:1-9,22,23. Βλ. κ. Ιερεμίας 28:15-17, Α’ Βασιλέων 12:26-33, Ιερεμίας 5:30-31, 27:9-10,14-16, 29:8-9, 14:14, Ησαΐας 30:10).

Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες στην εποχή του Χριστού

Ο Ιησούς επέπληξε τους ψεύτικους διδασκάλους, τους είπε ότι είναι τυφλοί, ότι πλανιόνται πολύ, ότι δεν είναι από τον Θεό και προειδοποίησε τους ανθρώπους, να μην τους ακολουθήσουν. Διαβάζουμε για παράδειγμα, «Αφήστε τους είναι τυφλοί οδηγοί τυφλών και αν ένας τυφλός οδηγεί έναν άλλον τυφλό, και οι δύο θα πέσουν σε χαντάκι» (Ματθαίος 15:1-9,12-14. Βλ. κ. Μάρκος 12:24,27, Ιωάννης 8:43-47).

Οι Ιουδαΐζοντες δάσκαλοι στην εκκλησία

Υπήρχαν διδάσκαλοι που δίδασκαν στις εκκλησίες ότι οι άνθρωποι έπρεπε να κάνουν περιτομή και να τηρούν το Μωσαϊκό Νόμο για να σωθούν (Πράξεις 15:1,24). Ο απ. Παύλος όμως τους ονόμασε παρείσακτους ψευδαδέλφους και αρνήθηκε να συμβιβαστεί με τη διδασκαλία τους. Διαβάζουμε, «αλλά, για τους παρείσακτους ψευδάδελφους, που μπήκαν κρυφά… για να μας υποδουλώσουν στους οποίους ούτε προς στιγμήν δεν υποχωρήσαμε στο να υποταχθούμε, για να διαμείνει σε σας η αλήθεια τού ευαγγελίου» (Γαλάτες 2:4-5. Βλ. κ. 5:1-7, 2:11-14, Πράξεις 15:1-24).

Οι ψευδοδιδάσκαλοι στην Ασία

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης ο ίδιος ο Χριστός απευθύνει αυστηρές προειδοποιήσεις προς τις εκκλησίες της Ασίας για τον κίνδυνο ψευδοδιδασκαλιών. Την Έφεσο την επαινεί επειδή δοκίμασαν κάποιους υποτιθέμενους εργάτες και τους βρήκαν ψεύτες (2:2). Την Πέργαμο την επιπλήττει επειδή ανέχεται κάποιους που κρατούν τη διδασκαλία του Βαλαάμ και κρατούν τη διδαχή των Νικολαϊτών (2:14-16). Τα Θυάτειρα επίσης τα επιπλήττει επειδή επιτρέπει σε μια ψευδοπροφήτισσα, την Ιεζάβελ, να οδηγεί τους ανθρώπους στην αμαρτία (2:20-22).