«και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός» (Ησαΐας 9:6)

Με τη γέννηση του Χριστού μπήκε στην τελική του φάση το σχέδιο του Θεού για την απελευθέρωση του ανθρώπου από τη φθορά και το θάνατο και τη μετάβασή του στη δόξα Του (Ρωμαίους 8:21). Ανάμεσα στις πολλές προφητείες για τον ερχομό του Χριστού, διαβάζουμε στον προφήτη Ησαΐα, «Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας του Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης» (Ησαΐας 9:6). Όλα τα ονόματα με τα οποία προφητεύτηκε ότι θα αποκληθεί ο Χριστός φανερώνουν πόσο πραγματικά θαυμαστός και ξεχωριστός είναι…

Για τη φύση Του: Η φράση «παιδί γεννήθηκε» περιγράφει τη γέννηση ενός συνηθισμένου ανθρώπου παραπέμποντας έτσι στην ανθρώπινη φύση του Χριστού όπως και ο ίδιος προσδιόριζε τον εαυτό Του, «υιός ανθρώπου» (βλ. Ιωάννης 5:27, Ματθαίος 9:6,10:23,11:19, Μάρκος 14:21 κ.α.). Αμέσως όμως ακολουθεί η φράση, «γιος δόθηκε» η οποία παραπέμπει στη Θεϊκή Του Κυρίου που ταυτόχρονα ήταν ο ίδιος ο Θεός, όπως διαβάσουμε, «Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας» (Ιωάννης 1:14, βλ, κ. 1:1).

Για το ταπεινό Του φρόνημα: Ιδιαίτερα η λέξη «δόθηκε» μας θυμίζει το κόστος που πλήρωσε ο Χριστός για τη σωτηρία των ψυχών μας, όπως διαβάζουμε, «ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού» (βλ. Φιλιππησίους 2:5-8, Ιωάννης 15:13,18,10:15, Ησαΐας 52:14,50:6, Ματθαίος 27:26-50, Ιωάννης 3:16, Α’ Ιωάννη 4:9).

Για τον τρόπο που προφητεύτηκε: «Γι’ αυτό, ο ίδιος ο Κύριος θα σας δώσει ένα σημάδι Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και το όνομά του θα αποκληθεί Εμμανουήλ» (Ησαΐας 7:14).

Για τον τρόπο που αναγγέλθηκε: «…ο άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό… (και) είπε… Μη φοβάσαι, Μαριάμ επειδή, βρήκες χάρη στον Θεό. Και πρόσεξε, θα μείνεις έγγυος, και θα γεννήσεις έναν γιο και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ» (βλ. Λουκάς 1:26-31).

Για τον προορισμό Του: Διαβάζουμε, «Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός τού Υψίστου και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του» (Λουκάς 1:32, βλ. κ. Ησαΐας 7:14).

Για την εξουσία Του («και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του»): Ο Κύριος είπε, «…Δόθηκε σε μένα κάθε εξουσία στον ουρανό και επάνω στη γη» (Ματθαίος 28:18). Ο απ. Παύλος γράφει, «Γι’ αυτό, και ο Θεός τον υπερύψωσε… και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος…» (Φιλιππησίους 2:9-11, βλ. κ. Αποκάλυψη 19:11-16).

Για τη σοφία Του («σύμβουλος»): Ο Χριστός θα ονομαστεί «σύμβουλος» επειδή έχει όλη τη γνώση (Πράξεις 1:24, Α’ Ιωάννη 3:20), τη σοφία (Ησαΐας 40:13-14), τη χρηστότητα (Ησαΐας 55:1, Ματθαίος 11:28-29), τη διαθεσιμότητα (Ματθαίος 28:20, Εβραίους 13:5), ώστε να δίνει πάντοτε την τέλεια συμβουλή (Ωσηέ 14:9, Ψαλμοί 19:7, Ιωάννης 16:13) σε όσους του ζητούν.

Για την ισχύ Του («Ισχυρός Θεός»): Ο Χριστός έχει νικήσει ουσιαστικά όλους τους εχθρούς του ανθρώπου δηλ. το θάνατο («Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;» (Α’ Κορινθίους 15:55,20)), την αμαρτία («Επειδή, η αμαρτία δεν θα σας κυριεύσει…» (Ρωμαίους 6:14, βλ. κ. 10:13, Εβραίους 7:25)), τον κόσμο («εγώ νίκησα τον κόσμο» (Ιωάννης 16:33)), τον τάφο («δεν είναι εδώ επειδή, αναστήθηκε» (Ματθαίος 28:6)) και το χρόνο («Και εγώ δίνω σ’ αυτά αιώνια ζωή» (Ιωάννης 10:28)).

Για το ρόλο του («Πατέρας του Μέλλοντα Αιώνα»): Ο Χριστός είναι ο πατέρας του μέλλοντα αιώνα και ηγέτης της αιωνιότητας για το σύνολο των λυτρωμένων πιστών Του, (βλ. Κολοσσαείς 1:18). Ο Χριστός που είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, φανερώνει επίσης τα χαρακτηριστικά μιας πατρικής αγάπης για τους εκλεκτούς που του έδωσε ο Πατέρας Θεός με το να τους αγαπάει (Ιερεμίας 31 3, Ρωμαίους 8:38-39), να τους υποστηρίζει (Ψαλμοί 18:35, Δευτερονόμιο 33:27), να τους προστατεύει (Ιωάννης 17:12), να τους διατηρεί (Β’ Τιμόθεο 1:12), να τους παρηγορεί (Ιωάννης 14:16-18) και να τους φροντίζει (Λουκάς 12:32, Ματθαίος 6:25-33, Φιλιππησίους 4:19, Εβραίους 4:15, Α’ Πέτρου 5:7).

Για την ειρήνη Του («Άρχοντας Ειρήνης»): Ο Χριστός είναι ο δημιουργός και χορηγός της ειρήνης. Διαβάζουμε, «Ειρήνη αφήνω σε σας, ειρήνη τη δική μου δίνω σε σας» (βλ. Ιωάννης 14:27,16:33). Ο Ιησούς Χριστός εξασφαλίζει στον πιστό ειρήνη με τον Θεό (Εφεσίους 2:16), με το εαυτό του (Φιλιππησίους 4:7) και με τους γύρω του (Ιωάννης 14:27).