«Και τους έδωσες το αγαθό σου πνεύμα, για να τους συνετίζει…» (Νεεμίας 9:20)
Το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Θεότητας, είναι ένα από τα νευραλγικότερα και κρισιμότερα ζητήματα της Χριστιανικής πίστης (αν όχι το κρισιμότερο). Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν περισσότερες από ογδόντα αναφορές στο Άγιο Πνεύμα και στην Καινή Διαθήκη περισσότερες από διακόσιες εξήντα. Είναι αυτονόητο πως αν κάποιος θέλει να καταλάβει σωστά και σε βάθος το περιεχόμενο και τα μηνύματα της Αγίας Γραφής θα πρέπει να αντιληφθεί την προσωπικότητα, το ρόλο και το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αντίθετα προς την αντίληψη που υπάρχει σε κάποιους ότι το Άγιο Πνεύμα είναι μια ουδέτερη απρόσωπη δύναμη ή επιρροή, μέσα στο Λόγο του Θεού βλέπουμε ξεκάθαρα ότι είναι ένα πρόσωπο, και κατέχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας προσωπικότητας (την οποία ο Χριστιανός καλείται να γνωρίσει με όλη του την προσπάθεια).
Ο Κύριος Ιησούς αναφέρεται συνεχώς στο Άγιο Πνεύμα ως «Εκείνος/Παράκλητος», καταδεικνύοντας μια προσωπική ύπαρξη και όχι μια απρόσωπη δύναμη (πχ. βλ. Ιωάννης 14:16-17). Μερικά μόνο παραδείγματα που συστήνουν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Αγίου Πνεύματος είναι ότι…
Έχει φρόνημα. Διαβάζουμε στη Γραφή για «το φρόνημα του Πνεύματος» το οποίο υποδηλώνει προσωπική σκέψη: «Κι αυτός που ερευνά τις καρδιές ξέρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος…» (Ρωμαίους 8:27).
Έχει γνώση. Γράφει ο απ. Παύλος, «…εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα του Θεού» (Α’ Κορινθίους 2:11).
Έχει θέλημα Ο απ. Παύλος αναφερόμενος στα Πνευματικά χαρίσματα γράφει, « όλα αυτά τα ενεργεί το ένα και το ίδιο Πνεύμα, που διανέμει, ξεχωριστά σε κάθε έναν, όπως αυτό θέλει» (Α’ Κορινθίους 12:11).
Έχει αγάπη. Ο απ. Παύλος γράφει για την αγάπη του Πνεύματος, «Σας παρακαλώ, όμως, αδελφοί, για το όνομα του Ιησού Χριστού και για την αγάπη του Πνεύματος, να συναγωνιστείτε μαζί μου προσευχόμενοι για μένα στον Θεό» (Ρωμαίους 15:30).
Δίνει μαρτυρία. Το Άγιο Πνεύμα έχει το ρόλο να δίνει την προσωπική Του μαρτυρία για τον Χριστό: «Όταν, όμως, έρθει ο Παράκλητος… εκείνος θα δώσει μαρτυρία για μένα» (Ιωάννης 15:26), όπως οι απόστολοι που ήταν πρόσωπα και έδωσαν την προσωπική μαρτυρία τους για τον Κύριο (πχ., Ιωάννης 15:27, 3:28, Πράξεις 1:8, 2:32, 3:15, 5:32, 10:39 κ.α.).
Καθοδηγεί, μιλάει, ακούει, αναγγέλλει. Ο Χριστός είπε, «αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια επειδή… θα μιλήσει όσα πρόκειται να ακούσει, και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάννης 16:13). Το Άγιο Πνεύμα μίλησε στον απ. Πέτρο σχετικά με τον ευαγγελισμό των εθνών (Πράξεις 10:19-20), έδωσε οδηγίες στον Φίλιππο (Πράξεις 8:29), μίλησε στους αδελφούς στην Αντιόχεια για τον Παύλο και τον Βαρνάβα (Πράξεις 13:1-4), κ.α.
Διδάσκει, υπενθυμίζει. Ο Κύριος είπε, «ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο… εκείνος θα σας τα διδάξει όλα, και θα σας υπενθυμίσει όλα όσα είπα προς εσάς» (Ιωάννης 14:26). Το Άγιο Πνεύμα ανέλαβε τη διδαχή των πιστών διά των αποστόλων: «…μιλάμε …[με λόγια] διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα» (βλ. Α’ Κορινθίους 2:13).
Κατοικεί, αναπαύεται. Διαβάζουμε, «Δεν ξέρετε ότι… το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας;» (Α’ Κορινθίους 3:16, Β’ Τιμόθεο 1:14, Ρωμαίους 8:9), και, «το Πνεύμα του Θεού αναπαύεται επάνω σας» (Α’ Πέτρου 4:14).
Εμποδίζει. Το Άγιο Πνεύμα εμπόδισε τους αποστόλους από το να επισκεφτούν συγκεκριμένες περιοχές στην Ασία: «…επειδή εμποδίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα να κηρύξουν τον λόγο στην Ασία… προσπαθούσαν να πάνε προς τη Βιθυνία όμως, δεν τους άφησε το Πνεύμα» (Πράξεις 16:6-7).
Ικετεύει υπέρ των πιστών. Το Άγιο Πνεύμα βοηθάει προσωπικά τους Χριστιανούς στη σχέση τους με το Θεό (Ρωμαίους 8:26-27) όπως και ο Χριστός μεσιτεύει (Ρωμαίους 8:34).
Ακόμη βλέπουμε ότι, όπως σε κάθε πρόσωπο, έτσι και στο Άγιο Πνεύμα μπορεί κάποιος να θελήσει…
Να του πει ψέματα. «Και ο Πέτρος είπε: Ανανία, γιατί γέμισε ο σατανάς την καρδιά σου, ώστε να πεις ψέματα στο Άγιο Πνεύμα…;» (Πράξεις 5:3).
Να του εναντιωθεί. «Σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι στην καρδιά και στα αυτιά, εσείς όλοι πάντοτε αντιτάσσεστε ενάντια στο Άγιο Πνεύμα» (Πράξεις 7:51).
Να το λυπήσει. «Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιο του Θεού…» (Εφεσίους 4:30).
Να το υβρίσει. «…στοχάζεστε πόσο χειρότερης τιμωρίας θα κριθεί άξιος αυτός που… έβρισε το πνεύμα της χάρης;» (Εβραίους 10:29).
Να το βλασφημήσει ή να το δοξάσει. «…η βλασφημία, όμως, ενάντια στο Πνεύμα, δεν θα συγχωρεθεί…» (Ματθαίος 12:31, Α’ Πέτρου 4:14).